Οι αρχαιολόγοι συνεχίζουν με εντατικό ρυθμό τις ανασκαφικές εργασίες στην Αμφίπολη. Οι νέες ανακαλύψεις, όμως, δεν δίνουν απαντήσεις αλλά δημιουργούν νέα κρίσιμα ερωτήματα για το μυστήριο που κρύβει ο τάφος. Οι ανασκαφές στρέφονται πλέον κάτω από το δάπεδο του τρίτου θαλάμου μετά την ανακάλυψη του ορύγματος που οδηγεί σε έναν υπόγειο χώρο. Άγνωστο όμως παραμένει το αν πρόκειται για τον τάφο, καθώς υπάρχουν τόνοι χώματος που πρέπει να καθαριστούν.
Το υπουργείο Πολιτισμού εξέδωσε ανακοίνωση την Παρασκευή σχετικά την ύπαρξη δαπέδου σφράγισης από πώρινους λίθους στην οποία μεταξύ άλλων αναφέρεται:
«Σώζονται τα τμήματα του δαπέδου τα οποία βρίσκονται σε επαφή με τους πλαϊνούς τοίχους. Στο δυτικό τμήμα του δαπέδου, οι λίθοι παρουσιάζουν υποχώρηση και σημαντική στροφή προς το εσωτερικό του χώρου, ως αποτέλεσμα καθίζησης-ολίσθησης της υποκείμενης επίχωσης. Στο ανατολικό τμήμα, οι λίθοι του δαπέδου βρίσκονται στην αρχική τους θέση. Πραγματοποιείται η απομάκρυνση των δυτικών λίθων, ώστε να αποκαλυφθεί η κατάσταση θεμελίωσης του δυτικού πλαϊνού τοίχου και να γίνουν οι απαραίτητες εργασίες αντιστήριξης και στερέωσης της θεμελίωσης.
Κατά την αποχωμάτωση του τέταρτου χώρου, διαπιστώθηκε η ύπαρξη τεχνητού ορύγματος επί του φυσικού σχιστολιθικού εδάφους, επιφάνειας, 4Χ2,10μ., το οποίο είναι επιχωμένο με ιλυώδη άμμο, (όπως αλλωστε και η υπόλοιπη επίχωση του μνημείου). Ήδη, έχει προχωρήσει η ανασκαφή, σε βάθος περίπου 1,40μ. από την επιφάνεια του κατωφλίου και η επίχωση συνεχίζεται. Κατά την απομάκρυνση της αμμώδους επίχωσης, εντοπίστηκε το δεύτερο μαρμάρινο θυρόφυλλο σε καλή κατάσταση διατήρησης, πεσμένο μέσα στο όρυγμα, διαστάσεων, 2Χ0,90Χ0,15μ. και βάρους περίπου έναμισυ τόνο. Φωτο 1,2). Σήμερα, επιχειρείται η απομάκρυνσή του από το σημείο εύρεσης.
Πριν από τη συνέχιση της απομάκρυνσης των χωμάτων του ορύγματος, θα γίνουν εργασίες εγκιβωτισμού και αντιστήριξης των κατακόρυφων παρειών του, (αλλά και της επίχωσης κάτω από το θεμέλιο των πλαϊνών τοίχων), ώστε να διασφαλισθεί η ευστάθεια της θεμελίωσης των πλαϊνών τοίχων».
Η ύπαρξη του ορύγματος πυροδοτεί νέους προβληματισμούς στην επιστημονική κοινότητα. Η επίτιμη έφορος Αρχαιοτήτων Κατερίνα Ρωμιοπούλου μιλώντας στην εφημερίδα «Τα Νέα» δήλωσε: «Αν ο βράχος πελεκήθηκε για να γίνει το όρυγμα, ποιος μπορεί να το έκανε και γιατί; Μήπως περιείχε κάποιο κιβώτιο, λάρνακα ή κλίνη; Μόνο υποθέσεις μπορούμε να κάνουμε από τη στιγμή που δεν είμαστε ειδικοί στους θησαυρούς των πειρατών της Καραϊβικής. Διότι πλέον απέναντι στο συγκεκριμένο μνημείο είμαστε σαν τον Αλαντίν. Πηγαίνουμε με το λυχνάρι αλλά δεν ξέρουμε τι θα βρούμε».
Άλλος αρχαιολόγος, ωστόσο, διερωτάται: «Πρόκειται για κρύπτη που δημιουργήθηκε στη διάρκεια της κατασκευής του μνημείου ή μήπως για αποθέτη που σκάφτηκε εκ των υστέρων για να τοποθετηθούν εκεί τα μάρμαρα, όπως το κεφάλι και φτερά των Σφιγγών»; Σύμφωνα με νέα δημοσίευματα στον Τύπο, μια τέτοια σκέψη υπονοεί ότι η δημιουργία του ορύγματος ίσως να συμπίπτει χρονικά με τη δημιουργία των σφραγιστικών τοίχων που «υψώθηκαν» για να προστατέψουν το μνημείο από βανδαλισμούς. Την άποψη για την ύπαρξη «αποθέτη» στον τρίτο θάλαμο υποστήριξε πρόσφατα και η καθηγήτρια Αρχαιολογίας στο ΑΠΘ Χρυσούλα Παλιαδέλη.
