Η αλήθεια είναι ότι πολύ συχνά τα υλικά που επιλέγουν οι καλλιτέχνες για να πειραματιστούν ξεπερνούν το ίδιο το αποτέλεσμα της έμπνευσής τους και γίνονται έτσι κι αλλιώς talk of the town.
Από τα πλέον χαρακτηριστικά παραδείγματα είναι η αμερικανίδα γλύπτρια Λάουρα Τζέικομπς η οποία τάραξε τα νερά με τη νέα της «κολεξιόν» που περιέχει ότι θα ποθούσε κάθε φινετσάτη γυναίκα και μάλιστα με τη χρήση ακραίων, εξαιρετικά εκκεντρικών υλικών.
Για παράδειγμα, στηθόδεσμοι φτιαγμένοι από το κέλυφος και τις δαγκάνες αστακών, εντυπωσιακά κορμάκια από έγχρωμο γυαλί, παπούτσια από τιάρες, καθρεφτάκια και κεφάλια ψαριών!
Οι προτάσεις της αμερικανίδας γλύπτριας αν και «φοριούνται» ως έργα τέχνης στους τοίχους και τις προθήκες, έχουν κάνει πάταγο και πολλοί λένε ότι μπορούν να αποτελέσουν έμπνευση και για τους μετρ της μόδας.
Το θέμα είναι ότι τα τελευταία χρόνια στους κόλπους των καλλιτεχνών που ασχολούνται με την αποκαλούμενη και eco art, γίνεται αγώνας δρόμου με στόχο ποιος/ ποια θα χρησιμοποιήσει ή καλύτερα θα επαναχρησιμοποιήσει το πιο περίεργο υλικό και θα το μετατρέψει σε χρηστικό αντικείμενο ή αντικείμενο τέχνης. Και αυτός ο ιδιότυπος αγώνας δρόμου γίνεται σε μια προσπάθεια μέσω και της τέχνης να ευαισθητοποιηθούν περισσότεροι πολίτες για την ανάγκη ανακύκλωσης και επαναχρησιμοποίησης των υλικών, σε μια προσπάθεια να πειστούν όλο και περισσότεροι ότι τα υλικά δεν έχουν περιορισμένο κύκλο ζωής αλλά μπορούν να αναγεννιούνται με «όχημα» μια εμπνευσμένη ιδέα.
Η αλήθεια είναι επίσης ότι συχνά ο κεντρικός στόχος χάνεται, αφού η επιλογή του πιο περίεργου υλικού όσο κι αν η μεταμόρφωσή του γίνεται αυτοσκοπός και τελικά απέχει πολύ από να ευαισθητοποιήσει για τις αρχές της ανακύκλωσης. Για πολλούς η Λάουρα Τζέικομπς έχει πέσει σε αυτή την παγίδα, αφού η τελευταία της καλλιτεχνική πρόταση δεν έχει μετατρέψει σε έργα τέχνης παλιές εφημερίδες, χαρτόνια, αλουμινένια κουτιά ή πλαστικά μπουκάλια, αλλά υλικά που έτσι κι αλλιώς η φύση ξέρει καλύτερα να «ανακυκλώνει» όπως το κέλυφος και τις δαγκάνες των αστακών ή τα ψαροκόκαλα και τα κεφάλια ψαριών. Η αμερικανίδα καλλιτέχνιδα δεν χρησιμοποιεί, βέβαια, μόνον αυτά τα υλικά αλλά και άλλα όπως γυαλί και καθρεφτάκια, που πράγματι μπορεί να θεωρηθεί ότι σμιλεύονται με οικολογική άποψη.
Όποιες πάντως κι αν είναι οι κριτικές που ασκούνται, αδιαμφισβήτητο γεγονός είναι ότι οι δημιουργίες της Λάουρα Τζέικομπς είναι εντυπωσιακές και επιβεβαιώνουν ότι το στιλ και η φινέτσα δεν έχουν ημερομηνία λήξης.
της Βάλιας Μπαζού
http://valiabazou.wordpress.com
Τα άρθρα που δημοσιεύονται στην κατηγορία «Απόψεις» εκφράζουν τον/την συντάκτη/τριά τους και οι θέσεις δεν συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του koutipandoras.gr
