Από την Τάνια Π. Ελευθεριάδου*
α) δεν προβλέφθηκαν αυξήσεις στους κατώτατους μισθούς, καθώς πλέον, βάσει της Πράξης Υπουργικού Συμβουλίου 6 του 2012, ο κατώτατος μισθός καθορίστηκε στα 586 και 511 ευρώ, από το κράτος και όχι μέσω συλλογικών διαπραγματεύσεων, γεγονός που εκμηδενίζει τον ρόλο και την δύναμη των συνδικαλιστικών οργανώσεων,
β) διασώθηκαν τεχνηέντως –με αναφορά σε προηγούμενες ΕΓΣΣΕ– το επίδομα γάμου, ο 13ος και 14ος μισθός, καθώς και ο θεσμός των «παγωμένων» τριετιών,
γ) εντάχθηκε για πρώτη φορά η παροχή αυτοτελούς δικαιώματος γονικής άδειας τρεισήμισι μηνών και στον πατέρα, εφόσον η μητέρα δεν κάνει χρήση του δικαιώματος την ίδια περίοδο, αρκεί να δηλωθεί η επιθυμία χρήσης της γονικής άδειας σε διαφορετικά χρονικά διαστήματα και να επιμερισθεί ανάμεσα στους δύο γονείς,
δ) επεκτάθηκε η δυνατότητα μειωμένου ωραρίου (1 ώρα κάθε ημέρα για 30 μήνες και εναλλακτικά 2 ώρες για τους πρώτους 12 μήνες και 1 ώρα για 6 επιπλέον μήνες) λόγω φροντίδας παιδιού –και με αποδοχές– και στον εργαζόμενο πατέρα αν η μητέρα είναι αυτοαπασχολούμενη. Αν και οι 2 γονείς είναι μισθωτοί, με κοινή τους δήλωση καθορίζουν ποιος από τους δύο θα κάνει χρήση της άδειας, εκτός αν δηλώσουν τα χρονικά διαστήματα που ο καθένας κάνει χρήση.
Η διατήρηση των ανωτέρω είναι η θετική πλευρά, δεδομένων των οικονομικών, δημοσιονομικών και εργασιακών συνθηκών που επικρατούν στην χώρα μας. Η διατύπωση όμως του άρθρου 5 της ΕΓΣΣΕ στο οποίο αναφέρεται ότι «τα συμβαλλόμενα μέρη ρητώς συμφωνούν ότι, εάν κατά τη διάρκεια ισχύος της παρούσας ΕΓΣΣΕ με οποιονδήποτε τρόπο αρθεί οποιαδήποτε περιοριστική διάταξη που έχει επιβληθεί με νομοθετική παρέμβαση στο περιεχόμενο της ΕΓΣΣΕ 2010-2011-2012, τότε θα ξεκινήσουν άμεσες διαπραγματεύσεις για τον καθορισμό των μισθολογικών όρων της ΕΓΣΣΕ» θα έπρεπε να ανησυχεί κάθε εργαζόμενο, καθώς ερμηνευμένη αντίστροφα οδηγεί στην αναγνώριση και ανεπιφύλακτη αποδοχή από τους συμβαλλόμενους των τότε υφιστάμενων νομοθετικών παρεμβάσεων που οδήγησαν στις μειώσεις των μισθών και ημερομισθίων και επομένως στη μελλοντική αποδοχή και νέων παρεμβάσεων στις συλλογικές διαπραγματεύσεις.
Τέλος, θα πρέπει να τονιστεί ότι εάν δεν καταστεί δυνατή η παράταση της ισχύος της ΕΓΣΣΕ για ένα ακόμη έτος ή η υπογραφή νέας, οι εργαζόμενοι που καλύπτονται από αυτήν κινδυνεύουν, μετά τη λήξη της μετενέργειάς της στις 31-03-2016, να υποστούν νέες απώλειες, χάνοντας οριστικά το επίδομα γάμου το οποίο αντιστοιχεί στο 10% του μισθού.
*Η Τάνια Π. Ελευθεριάδου είναι Δικηγόρος-Εργατολόγος
κιν.: 6974485123