Ανοιχτή Πόλη: «Ναι» στον δημόσιο χώρο – «Όχι» στο καψόνι, στην προχειρότητα, στην ασυδοσία

Οπως σημειώνει η Ανοιχτή Πόλή «Η υλοποίηση από τη Δημοτική Αρχή του “Μεγάλου Περιπάτου” δυστυχώς χαρακτηρίζεται από προχειρότητα και ασυδοσία, ενώ έχει πια αποκτήσει και χαρακτηριστικά καψονιού για τους κατοίκους και τους χρήστες της πόλης, ακυρώνοντας μια πραγματική ανάγκη». Πιο συγκεκριμένα:

Το καψόνι

Η προσπάθεια περιορισμού του αυτοκινήτου χωρίς παράλληλη ενίσχυση των Μέσων Μαζικής Μεταφοράς, δεν συνιστά ένα νέο μοντέλο βιώσιμης αστικής κινητικότητας. Περισσότερο θυμίζει μαζικό καψόνι. Η κατάσταση στα ΜΜΜ είναι κακή και σίγουρα αναντίστοιχη με τις ανάγκες της πόλης. Προφανώς η συχνότητα των ΜΜΜ δεν είναι άμεση ευθύνη της Δημοτικής Αρχής. Ευθύνη όμως της Δημοτικής Αρχής είναι να σχεδιάζει λαμβάνοντας υπόψη αυτήν την πραγματικότητα. Ειδικά σήμερα που η κατάσταση της πανδημίας φαίνεται να οξύνεται.

Η προχειρότητα

Δεν έγινε ουσιαστική προσπάθεια να εμπλακεί η επιστημονική κοινότητα στα ζητήματα αρχιτεκτονικού και πολεοδομικού σχεδιασμού. Η προσωρινή – πειραματική φάση λειτούργησε έτσι μάλλον ως δυσφήμηση του έργου παρά ως δοκιμή: ζαρντινιέρες με ταλαιπωρημένα φυτά και ξεβαμμένα χρώματα στην άσφαλτο κακοποιούν την εικόνα του κέντρου, ο ημιτελής σχεδιασμός του ποδηλατοδρόμου και η χωροθέτησή του πάνω στις γραμμές του τραμ αποθαρρύνουν τους ποδηλάτες.

Η ασυδοσία

Οι αναιτιολόγητες σπατάλες, ενάντια στην απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου για «παρεμβάσεις χαμηλού κόστους», η υποτίμηση του διαλόγου, η λειτουργία των επιτροπών με καθυστέρηση και ουσιαστικές αδυναμίες, όλα τα παραπάνω μαρτυρούν τουλάχιστον αλαζονεία. Ακόμα και σήμερα δεν υπάρχουν οριοθετημένα σενάρια παρεμβάσεων, ούτε και λίστα κοινωνικών φορέων προς ακρόαση. Τέλος, τα σχέδια της δημοτικής αρχής για την πορεία των αναγκαίων μελετών, αναθέσεων και διαγωνισμών παραμένουν κρυφά, τόσο από το δημοτικό συμβούλιο όσο και από την επιστημονική κοινότητα, δημιουργώντας εύλογα υποψίες για προαποφασισμένους σχεδιασμούς.

Η ανάγκη όμως για αλλαγή παραμένει:

Επιμένουμε ότι το κέντρο της Αθήνας μπορεί να γίνει πιο ζωντανό, με περισσότερο δημόσιο χώρο και χωρίς να βουλιάξει στην μονοκαλλιέργεια του τουρισμού και της εστίασης. Στην κατεύθυνση αυτή, η Ανοιχτή Πόλη καταθέτει εννιά προτάσεις για ένα ζωντανό κέντρο:

· Περιορισμός της βραχυχρόνιας μίσθωσης.

· Δημιουργία απαραίτητων υποδομών και κίνητρα για την επαναφορά και στήριξη της κατοικίας.

· Θεσμοθέτηση ποσόστωσης για την εστίαση ώστε να προστατευτούν και άλλες χρήσεις.

· 24ωρη λειτουργία του μετρό και του ΗΣΑΠ Παρασκευή και Σάββατο, πύκνωση των δρομολογίων των ΜΜΜ.

· Επαναχρησιμοποίηση των άδειων δημόσιων κτηρίων για αναπτυξιακούς και κοινωνικούς σκοπούς.

· Επαναλειτουργία των κινηματογράφων Αττικό και Απόλλων.

· Ανάπλαση της Περιοχής γύρω από το Πολυτεχνείο.

· Ακύρωση της ανέγερσης άλλης μιας τεράστιας ξενοδοχειακής μονάδας απέναντι από το Αρχαιολογικό Μουσείο. Απαλλοτρίωση του οικοπέδου για τις ανάγκες του Αρχαιολογικού Μουσείου.

· Να προχωρήσει η ομόφωνη απόφαση του προηγούμενου Δημοτικού Συμβουλίου για την δημιουργία δικτύου ποδηλατοδρόμων στην Αθήνα.

Η Δημοτική Αρχή κατάφερε να ακυρώσει την σημαντική διάθεση για συνεργασία που έδειξε η μεγάλη πλειοψηφία του Δημοτικού Συμβουλίου. Λανθασμένα κατανόησε την επί της αρχής συμφωνία ως λευκή επιταγή. Επέλεξε να μην ακούσει τις υπόλοιπες δυνάμεις του Δημοτικού Συμβουλίου. Πιο σημαντικό όμως είναι ότι επέλεξε να μην ακούσει την φωνή των ανθρώπων της πόλης. Η Δημοτική Αρχή επέλεξε να μείνει μόνη της.