Μια πρωτοφανή γνωμοδότηση αναφορικά με το απίστευτο φαγοπότι των δημοτικών επιχειρήσεων και των επικεφαλής αυτών, εξέδωσε το Νομικό Συμβούλιο του Κράτους, το οποίο κρίνει ότι η διαγραφή των οφειλών των δημοτικών επιχειρήσεων και η μεταφορά τους στους οικείους Δήμους συνεπάγεται ότι οι υπεύθυνοι αυτών των δημοτικών επιχειρήσεων απαλλάσσονται από κάθε προσωπική ευθύνη.
Εκείνο δε που προκαλεί αλγεινή εντύπωση είναι ότι εκτός των επικεφαλής των δημοτικών επιχειρήσεων, η άφεση αμαρτιών αφορά και τους όποιους ιδιώτες συνυπόχρεους για τα φέσια. Πρέπει να σημειωθεί πάντως ότι το ΝΣΚ δεν έκρινε αυθαίρετα τα παραπάνω αλλά βασίστηκε σε νόμους του 2012 και 2013 οι οποίοι θέσπιζαν την μετακύλιση των οφειλών των δημοτικών επιχειρήσεων στους Δήμους.
Διαβάστε την ενημερωτική εγκύκλιο της Γ.Γ. Δημοσίων Εσόδων:
“Σας κοινοποιούμε την υπ’ αριθμ. 49/2014 Γνωμοδότηση του ΝΣΚ (Τμήμα Α΄), η οποία έγινε αποδεκτή από τον Γενικό Γραμματέα Δημοσίων Εσόδων, προς ενημέρωσή σας και ανάλογη εφαρμογή.
Με την ως άνω γνωμοδότηση έγιναν ομόφωνα δεκτά τα εξής:
Α. Η διαγραφή των οφειλών των δημοτικών επιχειρήσεων και η ταυτόχρονη βεβαίωση αυτών σε βάρος των οικείων ΟΤΑ, που θεσπίστηκε με τον ν. 4071/2012 (άρθρο 10), όπως συμπληρώθηκε με τον ν.4170/2013 (άρθρο 77) συνεπάγεται και την απαλλαγή των διοικούντων τις δημοτικές επιχειρήσεις από την προσωπική και αλληλέγγυα ευθύνη τους. Τούτο διότι, αφού δεν υφίσταται η οφειλή στο όνομα του αρχικού υποχρέου δεν μπορεί να υπάρχει στο όνομα του αλληλεγγύως υποχρέου. Η διαγραφή των οφειλών που βεβαιώθηκαν ταμειακά αποτελεί διαγραφή του χρέους και επομένως δεν μπορεί να υφίσταται ευθύνη των διοικούντων τη δημοτική επιχείρηση, αφού ο αρχικός και κύριος υπόχρεος παύει να ευθύνεται. Έτσι η διαγραφή του χρέους των δημοτικών επιχειρήσεων και η επαναβεβαίωσή τους στους οικείους ΟΤΑ συνιστά λόγο απόσβεσης της φορολογικής ενοχής συνολικά και αντικειμενικά, υπό την έννοια ότι απαλλάσσονται αυτής και τα δύο φορολογικά υποκείμενα, ήτοι η δημοτική επιχείρηση και ο διοικών αυτήν.
Επισημαίνεται ότι οι φορολογικές εν γένει διατάξεις οι οποίες οριοθετούν το φορολογικό υποκείμενο, είναι αυστηρού δικαίου και ως εκ τούτου στενά ερμηνευτέες, με αποτέλεσμα η διοίκηση να υποχρεούται κατά την εφαρμογή των νόμων να προβαίνει σε στενή γραμματική ερμηνεία των φορολογικών διατάξεων, αποκλειομένης της διασταλτικής ερμηνείας ή της ανάλογης εφαρμογής.
Επομένως, τα φυσικά πρόσωπα που ήταν συνυπόχρεα με τις δημοτικές επιχειρήσεις για την εξόφληση των οφειλών, μετά την ισχύ των διατάξεων του ν. 4071/2012 και 4170/2013 δεν ευθύνονται για το ποσό της κύριας οφειλής.
Β. Ως προς το ζήτημα της ευθύνης των Δημάρχων των ΟΤΑ που αναλαμβάνουν την εξόφληση των οφειλών των δημοτικών επιχειρήσεων, δεν προκύπτει εκ του ν. 4071/2012, προσωπική και αλληλέγγυος ευθύνη αυτών. Επίσης δεν προκύπτει ευθύνη των Δημάρχων από το άρθρο 50 του ν. 4174/2013, διότι δεν περιλαμβάνονται στα περιοριστικά αναφερόμενα στη διάταξη αυτή πρόσωπα”.
