Απελάσεις μεταναστών με… ξύλο καταγγέλει η ΚΕΕΡΦΑ

Η ΚΕΕΡΦΑ καταγγέλει με ανακοίνωση της τη σκληρή στάση των αστυνομικών δυνάμεων απέναντι σε μετανάστες, αναφέροντας περιστατικά με βασανιστήρια και κακομεταχείριση ακόμα και κατά τη διάρκεια απελάσεων.

Αναλυτικά η ανακοίνωση:
 
“Η ΚΕΕΡΦΑ και η Πακιστανική Κοινότητα Ελλάδος μεταφέρει την καταγγελία του Σουφιάν  Χαγιάτ του Ρουσέν αριθμός κρατούμενου στην Αμυγδαλέζα 2066, 9Β-2. Αφορά την μαζική απέλαση με πτήση τσάρτερ την Κυριακή 19 Γενάρη , πενήντα περίπου μεταναστών από το στρατόπεδο συγκέντρωσης Αμυγδαλέζας και εννέα από Ισπανία.

Την ώρα που εκατοντάδες μετανάστες και πρόσφυγες πνίγονται στο Αιγαίο και στο Λιβυκό πέλαγος, οι μηχανισμοί της FRONTEX και της ΕΕ κατά των μεταναστών συντονίζονται στις απελάσεις. Τα στρατόπεδα συγκέντρωσης  είναι κολαστήρια και η κακομεταχείριση ολοκληρώνεται με τις απελάσεις ρατσιστικού τύπου.

Ο κ.Παπαγιαννόπουλος, μιλώντας σε ανώτερα στελέχη της ΕΛΑΣ  δήλωνε στις 12 Αυγούστου 2013, μία μέρα μετά την εξέγερση στη Αμυγδαλέζα, ότι οι αστυνομικοί πρέπει “να κάνουν το βίο αβίωτο” ώστε να στείλουν το μήνυμα ότι στην Ελλάδα οι συνθήκες είναι ανυπόφορες για όποιον έρχεται. Φαίνεται ότι το εννοούσε και το εισέπραξαν κρατούμενοι με βασανισμούς. Τώρα έχουμε τους αστυνομικούς να κάνουν το βίο αβίωτο και στην απέλαση.

Συγκεκριμένα, όπως μας ενημέρωσε ο Σουφιάν Χαγιάτ “κάθε ένας από εμάς είχε χειροπέδες και στα δύο χέρια από την ώρα που μας πήραν από Αμυγδαλέζα  ακόμη και μέσα στο αεροπλάνο μέχρι που αυτό προσγειώθηκε στην Λαχώρη στις 20/1 στις 8πμ. Οι αστυνομικού μας χτύπησαν πολύ για να μπούμε μέσα στα λεωφορεία. Μας χτυπούσαν και μέσα στο αεροδρόμιο. Μας κουβάλησαν και μας έσυραν για να μπούμε μέσα στο αεροπλάνο. Εμείς δεν υπογράψαμε για να φύγουμε. Για μένα υπέγραψε ο αστυνομικός που με μετέφερε. Η πρεσβεία του Πακιστάν συνεργάστηκε και έδωσε τα χαρτιά μας ενώ εμείς  δεν θέλαμε. Όταν φτάσαμε στη Λαχώρη το μαρτύριο συνεχίστηκε με την Αστυνομία Μετανάστευσης του Πακιστάν να μας ζητάει λεφτά για να μας αφήσουν να βγούμε έξω.Μας πήραν με το ζόρι ότι είχαμε επάνω μας. Μας άφησαν μετά από τέσσερις αφού δώσαμε ότι λεφτά είχαμε”.