«Αγγελική τα κατάφερα». Η φωνή του Σταύρου τρέμει. Βρίσκεται στο σωφρονιστικό κατάστημα της Κομοτηνής και έχει μόλις μάθει τα αποτελέσματα των πανελληνίων. Λίγα λεπτά αργότερα η γραμμή κλείνει και εκείνος επιστρέφει στο κελί του. Είναι ικανοποιημένος, συγκρατημένος και λιγομίλητος. «Από την στιγμή, που αποφάσισε να μπει στην «αρένα» των εξετάσεων, αυτό από μόνο του αποτελεί μία νίκη. Η επιτυχία του είναι απλά το επιστέγασμα», λέει η Αγγελική Ξαρχάκου, η φιλόλογος που στάθηκε στο πλευρό του και στήριξε την προσπάθειά του, όταν ο ίδιος κρατούταν στο ψυχιατρείο των φυλακών Κορυδαλλού.
Στο ψυχιατρείο των φυλακών Κορυδαλλού δεν υπάρχει τυπική εκπαιδευτική δομή (Δημοτικό, Γυμνάσιο) καθώς, όπως εξηγεί η προϊσταμένη της κοινωνικής υπηρεσίας του ψυχιατρείου, Βάσω Φραγκαθούλα, ο πληθυσμός είναι μεταβαλλόμενος και γι’ αυτό δεν θα μπορούσε να λειτουργήσει. «Πέρα από τα χρόνια ψυχιατρικά περιστατικά στα οποία στεκόμαστε, οι υπόλοιποι κρατούμενοι είναι κατά κάποιο τρόπο διερχόμενοι, δηλαδή μπορεί να έρθουν για μία βραχεία νοσηλεία ή μπορεί να έρθουν για μία πραγματογνωμοσύνη, οπότε δεν έχει νόημα να μπουν εδώ σε μία εκπαιδευτική δομή, από τη στιγμή που θα έρθουν για 15 μέρες και θα φύγουν».
Διαβάστε τη συνέχεια στο Τhe Press Project
