Από το «Θεώρημα του Παπαγάλου» στο Θεώρημα της Πολιτικής

Δεν πρόκειται να ασχοληθούμε με το εξαιρετικό βιβλίο μαθηματικής λογοτεχνίας “το Θεώρημα του Παπαγάλου” του Denis Guedj, ούτε με το “Θεώρημα της γαλοπούλας” του Πρετεντέρη ο οποίος ως παπαγάλος του Μαρινάκη παπαγαλίζει παιάνες για τον εκλεκτό του αφεντικού του. Ούτε είναι στις προθέσεις μας να σχολιάσουμε τα όσα διασκεδαστικά ακούγονται από τους επικοινωνιακούς αγιογράφους του Μητσοτάκη. Έτσι κι αλλιώς είναι εμφανής η αγωνία των ολιγαρχών του πλούτου, αν το κουτσό άλογο στο οποίο εμπιστεύτηκαν την πολιτική τους εκπροσώπηση μπορεί να τους εξασφαλίσει την επένδυση που έκαναν στο πρόσωπό του. Παρ’ ότι κατάφεραν οι κυρίαρχοι μιντιακοί όμιλοι να δημιουργήσουν ένα ασφαλές επικοινωνιακό πλαίσιο για τον Μητσοτάκη, να τον προστατέψουν σαν χρυσόψαρο μέσα στη γυάλα, δεν ησυχάζουν. Φοβούνται ότι η “γάτα” θα ξανακάνει τη ζημιά.

Άρα αφού δεν έχουν πέραση πλέον τα παραμορφωτικά καθρεφτάκια για τους ιθαγενείς, επαναφέρουν στο προσκήνιο την παλιά και δοκιμασμένη συνταγή της αποδόμησης της γάτας. Την αρνητική προπαγάνδα για το “δράκο” της Αριστεράς του 4,3%, του “λαϊκισμού, της παροχολογίας, των ιδεοληπτικών εμμονών του χθες και τις κουραστικές αυταπάτες”… όλε, όλε…

Και για να μη ξεχνιόμαστε, οι δημοσκοπήσεις “αναδεικνύουν” τον Κυριάκο ως τον εγγυητή της αναγέννησης του τόπου και όχι την “παρηκμασμένη”, “ιστορικά απαξιωμένη” και “σοβιετική” Αριστερά του Τσίπρα και των συνοδοιπόρων οι οποίοι έχουν εμμονή με το κοινωνικό κράτος (ύπαγε οπίσω μου σατανά)!! 

Το σκηνικό είναι ήδη στημένο. Φροντίζουν για την “προστασία και προβολή της φήμης της κυβέρνησης” οι εισαγόμενοι ακριβοπληρωμένοι, με λεφτά του ελληνικού λαού, προπαγανδιστές γερόλυκοι τύπου Στάνλεϊ Γκρίνμπεργκ και της πολυεθνικής lobbying Edelman (με σύμβαση συνεργασίας ενός εκατομμυρίου ευρώ με “ρήτρα εμπιστευτικότητας”, βεβαίως, βεβαίως!!!)  

Σε πλήρη συντονισμό οι δημοσιογραφικοί παπαγάλοι του φιλοκυβερνητικού τύπου οι οποίοι δεν έκαναν οποιαδήποτε αναφορά στις θέσεις της αξιωματικής αντιπολίτευσης για την διακυβέρνηση της χώρας όπως αυτές εκφράστηκαν στη ΔΕΘ. Άκρα του τάφου σιωπή εφ’ όσον ο Μητσοτάκης είναι της προτιμήσεως της επιχειρηματικής ελίτ και κυρίαρχος στις …δημοσκοπήσεις!!! Και αυτή η σιωπή θα ήταν απόλυτη αν δεν υπήρχαν η ερευνητική δημοσιογραφία και τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης τα οποία σ’ ένα βαθμό διαρρηγνύουν το κέλυφος της φαιάς προπαγάνδας του συστήματος.

Είμαστε βέβαιοι ότι η κυβέρνηση Μητσοτάκη θα εξακολουθήσει να πορεύεται μέχρι τις εκλογές με κύριο μέλημα αφ’ ενός το διχασμό της κοινωνίας και αφ’ ετέρου το κλεφτοφάναρο των δημοσκοπήσεων. Ο ξενοφοβικός ρατσισμός, η μισαλλοδοξία, η πατριδοκαπηλία και το χριστεμπόριο προς άγρα των ορφανών ψήφων της χρυσής αυγής και της “Βλαχομπογδανίας” αντάμα με την αρνητική προπαγάνδα σε βάρος της Αριστεράς. Και παράλληλα οι “δημοσκοπήσεις” του στυλ της Opinion Poll με το ερώτημα για τον καταλληλότερο πρωθυπουργό στο οποίο οι πολίτες θα πρέπει να επιλέξουν οπωσδήποτε μία από τις εξής τρεις επιλογές:

    Μητσοτάκης

    Κυριάκος

    Κυριάκος Μητσοτάκης

Η κυβερνώσα Αριστερά πρέπει να το πάρει απόφαση. Ο τοίχος της σιωπής ολοένα και θα ψηλώνει από τα συστημικά μέσα ενημέρωσης όσο πηγαίνουμε προς τις εκλογές. Τα “αυτιά” του κόσμου περιμένουν να ακούσουν όχι μόνο ότι Μητσοτάκης είναι ο νέος Ντάλτον ή ο ηλίθιος ΡανΤανΠλάν, αλλά το κυβερνητικό πρόγραμμα που θα βγάλει τους ανθρώπους του μόχθου από τα αδιέξοδα της πολιτικής του νεοφιλελευθερισμού. Και για να γίνει κοινή συνείδηση ότι μια προοδευτική δημοκρατική διακυβέρνηση είναι δυνατόν να υπάρξει την επόμενη μέρα, απαιτείται να λιώσουν πολλές σόλες εκεί έξω, στην πραγματική ζωή, στο χωριό, στο καφενείο, στην πόλη, στο χωράφι, στον τόπο δουλειάς, στο σχολείο, στο πανεπιστήμιο... Με το επιχείρημα, με το νηφάλιο πολιτικό λόγο, με το όραμα και την ελπίδα για μια δικαιότερη Ελλάδα… Αυτή είναι η εξίσωση που πρέπει να λυθεί προς όφελος της κοινωνικής πλειονότητας. Πόση πολιτική μπορεί να χωρέσει σε μια εξίσωση; Μπορεί η Αριστερά να αποδείξει το Θεώρημα της Πολιτικής;
 

Τα άρθρα που δημοσιεύονται στην κατηγορία «Απόψεις» εκφράζουν τον/την συντάκτη/τριά τους και οι θέσεις δεν συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του koutipandoras.gr