Όποιος έχει μάτια βλέπει. Ο κύκλος του Κυριάκου Μητσοτάκη στην εξουσία κλείνει. Άδοξα, ταπεινωτικά και με ποινικές εκκρεμότητες.
Αν θα κλείσει και ο κύκλος του στην πολιτική γενικότερα, θα κριθεί από τον αριθμό βουλευτών που θα είναι διατεθειμένοι να τον ακολουθήσουν μετεκλογικά, εγκαταλείποντας τη Ν.Δ.
Σε κάθε περίπτωση η 21η Μαΐου είναι τομή για το κόμμα των Καραμανλήδων: Κλείνει ο τρίτος γύρος της άλωσής του από την οικογένεια Μητσοτάκη.
Ο πρώτος έκλεισε το 1993,με πρωτοβουλία του Σαμαρά κατά του πατρός Μητσοτάκη.
Σε δεκαέξι χρόνια, επικυρώθηκε από τη βάση, καθώς οι Νεοδημοκράτες έδωσαν την ηγεσία στον θύτη και όχι στην κόρη του θύματος.
Το Μητσοτακέικο άλλαξε μηχανοδηγό και, το 2016, υφάρπαξε τοκόμμα των Καραμανλήδων, με τη συνδρομή του Σαμαρά και των καλυτέρων παιδιών του Γ. Καρατζαφέρη.
Η περιπέτεια επεκτάθηκε το 2019 στη χώρα. Αλλά η «μεγάλη ιδέα» της οικογένειας, να διαγράψει τον Καραμανλισμό και να ιδιοποιηθεί οριστικά τη Ν.Δ., καταλήγει σε φιάσκο.
Ο Κυριάκος στήριξε την άνοδό του στο πολιτικό μάρκετινγκ, στο χρήμα και στη συναλλαγή με τα ΜΜΕ.
Αλλά ξαναγίνεται ο πιο αδύναμος κρίκος της οικογένειας και αποδεικνύεται μπαταρία με φόρτιση που λήγει….
Διακρίνονται τρεις πηγές πολιτικής εξουδετέρωσης των σχεδιασμών του, για οριστική επικράτηση στον πολιτικό φορέα της Συντηρητικής Παράταξης και καθεστωτική αναπαραγωγή στο πολιτικό σύστημα.
Μοιάζουν με μπαμπούσκα που περιλαμβάνει – αρχίζοντας από τον πυρήνα – τον διεθνή παράγοντα, τις εσωτερικές συσπειρώσεις στο κόμμα και τους ψηφοφόρους.
Στον διεθνή χώρο τον έχουν σε απομόνωση, καθώς το ευρωπαϊκό οικοδόμημα δεν αντέχει, μετά την Ουγγαρία και την Πολωνία, και την Ελλάδα στον κύκλο κατάλυσης του κοινοτικού κεκτημένου.
Στη Ν.Δ.,το ισχυρό ρεύμα των Καραμανλικών, επιδιώκει την πολιτική, ιδεολογική και ηθική αποκατάσταση της Ν.Δ. και η ομάδα Σαμαρά τη ρεβάνς.
Ήδη κάνουν ό,τι χρειάζεται για να απαλλαγούν από την κακόφημη οικογένεια που καταδυναστεύει το κόμμα και το αλλοιώνει δια του εποικισμού με τυχοδιώκτες και εκμαυλισθέντες αποτυχημένους άλλων κομμάτων.
Στο εκλογικό σώμα, η μειοψηφική αποτύπωση της επιρροής Μητσοτάκη γίνεται όλο και πιο έντονη, ως συνέπεια των επιπτώσεων της διακυβέρνησής του στην καθημερινότητα του πολίτη, στη θεσμική λειτουργία της χώρας και στη λεηλασία του εθνικού πλούτου.
Σε αυτό το σκηνικό του τέλους, ο ίδιος ο Μητσοτάκης – εμφανώς καταρρακωμένος απέναντι στις ζωντανές δυνάμεις της κοινωνίας που απελευθέρωσε ως καταλύτης τη τραγωδία των Τεμπών – οργανώνει την έξοδο του κυριαρχημένος από το σύνδρομο Σαμψών.
«Αποθανέτω η ψυχή μου μετά των αλλοφύλων».
Άρχισε ήδη να βάζει μπουρλότο στη Ν.Δ. και στην Ελλάδα.
Το μήλο κάτω από τη μηλιά: Το έκανε και ο πατέρας του όταν δεν είχε μέλλον στην Ένωση Κέντρου.
Πηγή: Ieidiseis
Τα άρθρα που δημοσιεύονται στην κατηγορία «Απόψεις» εκφράζουν τον/την συντάκτη/τριά τους και οι θέσεις δεν συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του koutipandoras.gr
