Τη διασφάλιση της συνέχειας της οικονομικής πολιτικής του κράτους κατά τη διάρκεια μιας χρονικής περιόδου με έκτακτες δημοσιονομικές δυσχέρειες εθνικού επιπέδου αναφέρει ως μείζον αγαθό ο Άρειος Πάγος στο σκεπτικό της απόφασης με την οποία έκανε δεκτή την αίτηση του υπουργείου Οικονομικών για προσωρινή αναστολή της απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών για την επανατοποθέτηση των 397 καθαριστριών.
«Η διασφάλιση της συνέχειας της οικονομικής πολιτικής του κράτους κατά τη διάρκεια μιας χρονικής περιόδου με έκτακτες δημοσιονομικές δυσχέρειες εθνικού επιπέδου, αποτελεί μείζον αγαθό, συνδεόμενο με το γενικό συμφέρον, σε σχέση με το ατομικό συμφέρον κάθε μιας καθαρίστριας, να διαταραχθεί η οργανική της θέση και να εξακολουθήσουν να απασχολούνται σε αυτή αμειβόμενη όπως και πριν» αναφέρεται.
Ακόμη, σύμφωνα με το σκεπτικό, τα πολιτικά δικαστήρια -όπως είναι ο Άρειος Πάγος- δεν έχουν τη δυνατότητα να κρίνουν την οικονομική πολιτική του κράτους, η οποία επέβαλε το καθεστώς διαθεσιμότητας στις καθαρίστριες.
Όπως αναφέρεται: «Γιατί το ατομικό συμφέρον δεν μπορεί να νοείται και να λειτουργεί ανεξάρτητα προς τις εκ της εξυπηρετήσεως αυτού συνέπειες ως προς την αποτελεσματικότητα της οικονομικής πολιτικής του κράτους την οποία σε κάθε περίπτωση δεν έχουν την δυνατότητα να κρίνουν τα πολιτικά δικαστήρια από άποψη σκοπιμότητας, ει μη μόνο το εκλογικό σώμα».
Τέλος, ο ΑΠ αναφέρει ότι στο πλαίσιο της παρούσας «στενής» διαδικασίας (δηλαδή στο επίπεδο της αναστολής που είναι τώρα η υπόθεση στον Άρειο Πάγο) δεν πιθανολογείται ότι υπάρχει πρόβλημα με την κατάργηση των οργανικών θέσεων των καθαριστριών, η οποία «θα επέβαλε την ματαίωση της πολιτικής» της κυβέρνησης.
