«Γερμανική διπλή ηθική» είναι ο τίτλος του άρθρου, στο οποίο στηλιτεύεται η αναντίστοιχη ρητορική της Γερμανίας. Συγκεκριμένα, ο κ. Φράτσερ επισημαίνει πως από τη μία το Βερολίνο επικρίνει όσα κράτη – μέλη δεν ακολουθούν πιστά τους συνομολογημένους κανόνες της Ευρωζώνης, αλλά από την άλλη φροντίζει να καταπατά το όριο του κρατικού προϋπολογισμού, που έχει φτάσει στο 8%.
«Μπορεί να κρύβει κινδύνους για μικρούς Γερμανούς αποταμιευτές και πολλά χρηματοπιστωτικά ινστιτούτα, αλλά είναι και προς το δικό μας συμφέρον, με την πολιτική αυτή να βοηθήσει η ΕΚΤ ώστε να μπει τέλος στην ευρωπαϊκή κρίση για να διασφαλίσει η Γερμανία μακροπρόθεσμα ανάπτυξη και θέσεις εργασίας» υπογραμμίζει.
«Η γερμανική πολιτική κάνει καλά που εκφράζει κριτική προς τους Ευρωπαίους γείτονες για έλλειψη μεταρρυθμίσεων και υψηλό δημόσιο χρέος. Δικαίως επισημαίνει ότι πολλοί Ευρωπαίοι δεν τηρούν τους κοινούς κανόνες, αλλά το ίδιο κάνει και η ίδια. Εδώ και χρόνια παραβιάζει τους κοινούς κανόνες για τον κρατικό ισολογισμό της που έχει σκαρφαλώνει στο μεταξύ πάνω από το 8%. Και αντί να το αναγνωρίζει και να συμβάλει ενεργά στη λύση του προβλήματος, η γερμανική κυβέρνηση προσπαθεί να παρακάμψει αυτόν τον κανόνα και αρνείται το λάθος της» συμπληρώνει και καταλήγει τονίζοντας:
«Εάν η Γερμανία θέλει να βελτιώσει την οικονομική της πολιτική και να μεταρρυθμίσει την Ευρώπη, θα πρέπει πρώτα από όλα να κατέβει από το καλάμι που έχει καβαλήσει και να σταματήσει τη διπλή ηθική. Η Γερμανία μπορεί να είναι αξιόπιστη ζητώντας μεταρρυθμίσεις από τους γείτονές της, μόνο όταν τηρεί του ευρωπαϊκούς κανόνες. Το να ρίχνει τα δικά της λάθη σε άλλους, όπως στην ΕΚΤ για τα εμπορικά της πλεονάσματα, δεν είναι μόνο λανθασμένο αλλά και βλαβερό για την Ευρώπη».
