Αρθούρος Ρεμπώ: «Και η άνοιξη μου έφερε το τρομώδες γέλιο ενός ηλίθιου»

Σε ηλικία μόλις 19 ετών ο Ρεμπώ την άνοιξη του 1873 έγραψε το καλύτερο του ποίημα το «Μια εποχή στην κόλαση»  το οποίο ήταν το μόνο που εκδόθηκε όσο εκείνος ζούσε.

«Ήθελα να πω ό,τι ακριβώς λέει κατά λέξη και τα πάντα», είχε αναφέρει ο Αρθούρος Ρεμπώ όταν ρωτήθηκε για το συγκεκριμένο ποίημα. 

Το έργο του επηρέασε πολλούς καλλιτέχνες, διανοούμενους και ποιητές. «Όλη η γνωστή λογοτεχνία είναι γραμμένη στη γλώσσα της κοινής λογικής – εκτός από εκείνη που έχει γράψει ο Ρεμπώ», είχε δηλώσει ο Πωλ Βαλερύ.

Στην επιτύμβια πλάκα του τάφου του αναγράφεται εκτός από το όνομα, την ηλικία του και την ημερομηνία θανάτου του η φράση «Προσευχηθείτε για αυτόν». 

Μια Εποχή στην Κόλαση, απόσπασμα

«Κάποτε, αν θυμάμαι καλά, με συμπόσιο έμοιαζε η ζωή μου, όπου κάθε καρδιά ανοίχθηκε και κάθε λογής κρασί έτρεξε.

Ένα βράδυ, κάθισα την Ομορφιά στα πόδια μου -και τη βρήκα πικρή -και τη βεβήλωσα.

Όρθωσα το ανάστημα μου ενάντια στη δικαιοσύνη.

Τράπηκα σε φυγή. Ω Μάγισσες, Ω Δυστυχία, Ω Μίσος, είναι που σε σας τον θησαυρό μου εμπιστεύθηκα.

Κατάφερα να εξαφανίσω μέσα μου όλη την ανθρώπινη ελπίδα. Με δρασκέλισμα αθόρυβο, κτήνους βαρύθυμου, έπνιξα κάθε ευχαρίστηση.

Κάλεσα τους δήμιους για να αφανιστώ, μασώντας τις κάνες των όπλων τους. Επικαλέστηκα τους λοιμούς για να με πνίξουν σ’ άμμο και αίμα. Η Δυστυχία ήταν ο Θεός μου. Στη λάσπη ξάπλωσα στεγνώνοντας τη σάρκα μου με μιαρό αέρα. Υποδύθηκα τον ανόητο ως του σημείου παραφροσύνης.

Και η άνοιξη μου έφερε το τρομώδες γέλιο ενός ηλίθιου».