Άθλιο κράτος ασφαλιστών και τραπεζιτών

Του Κώστα Βαξεβάνη

Συμβαίνει σε χιλιάδες αλλά το έμαθα γιατί συνέβη και σε μένα. Ο γιός μου οδηγεί ένα σαραβαλάκι ιδιοκτησίας της μητέρας του. Το αμάξι δεν είναι σίγουρο ότι αξίζει πάνω από 500 ευρώ. Την ασφάλεια αυτού του αυτοκινήτου πληρώνω εγώ, ο θεωρητικά καλός πλην πολυάσχολος πατέρας. Αυτό το πολυάσχολος έκανε τη ζημιά αλλά μου έδωσε και τη δυνατότητα να επιβεβαιώσω για μια ακόμη φορά πως ζούμε σε ένα κράτος που μπορεί να πεινάει, να καταρρέει, να εξαφανίζεται, αλλά οφείλει να πληρώνει τραπεζίτες και ασφαλιστές.

Η ασφάλεια του αυτοκινήτου έληξε, ο γιός μου δεν το γνώριζε αφού την ευθύνη πληρωμής έχω αναλάβει εγώ. Το θέμα λοιπόν είναι πως ο γιός μου οδηγούσε ένα ανασφάλιστο αυτοκίνητο. Κακό και παράνομο και επικίνδυνο αν συμβεί κάτι.

Περιπολικό της Άμεσης Δράσης, σε τυπικό έλεγχο που έκανε, διαπίστωσε την έλλειψη ασφάλισης του αυτοκινήτου και έκοψε κλήση στο γιό μου. Το πρόστιμο είναι 500 ευρώ. Πολύ πάνω από την ασφάλιση του αυτοκινήτου για ένα χρόνο αλλά και την αξία του αυτοκινήτου. Το μήνυμα του προστίμου σαφές: κάνε τα πάντα για να ασφαλιστείς γιατί θα πληρώσεις πολλά περισσότερα σε πρόστιμο. Το κράτος υποτίθεται πως φροντίζει να είναι τα οχήματα ασφαλισμένα γιατί και το ίδιο γλυτώνει έξοδα νοσηλείας και ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης που προκύπτουν από ατυχήματα. Βέβαια οι πιο καχύποπτοι θεωρούν πως απλώς εξυπηρετεί τους ασφαλιστές, αλλά ας πούμε πως το επιχείρημα έχει μια βάση. Μπορεί βέβαια πάλι κάποιος να πει πως το κράτος δεν δείχνει την ίδια φροντίδα στο να μην χάνει έσοδα ή σε άλλους τομείς δράσης του με αυτή που επιδεικνύει κυνηγώντας ανασφάλιστα αυτοκίνητα, αλλά τέλος πάντων.

Ο καλός μπαμπάς λοιπόν που αποδείχθηκε κακός στο θέμα της ευθύνης, αναγκάζεται να πληρώσει το πρόστιμο των 500 ευρώ και φυσικά να ανανεώσει την ασφάλεια. Τα πράγματα όμως δεν είναι τόσο απλά. Με έκπληξη που λένε και στα τηλεοπτικά πάνελς, ανακαλύψαμε πως έπρεπε να καταβάλουμε ακόμη 500 ευρώ πρόστιμο. Ο λόγος είναι πως η απελθούσα κυβέρνηση, έναν από τους τελευταίους νόμους που έκανε είναι αυτός που προβλέπει πως αν κινείται ανασφάλιστο αυτοκίνητο δεν μπαίνει πρόστιμο μόνο σε αυτόν στον οποίο ανήκει το αυτοκίνητο αλλά και σε όποιον το οδηγεί. Σύνολο λοιπόν 1.000 ευρώ. Αν μπορείς λοιπόν μην ασφαλίζεσαι. Eπιτρέπεται να μην έχεις έσοδα, αλλά όχι να μην ασφαλίζεσαι.

Δηλαδή την εποχή που η Ελλάδα δεν έχει να φάει, τρώει έως και από τα σκουπίδια, που το πιο μαχητικό κομμάτι της είναι άνεργο, η κύρια μέριμνα για την κυβέρνηση που μας άφησε χρόνους, ήταν να είναι ασφαλισμένα τα αυτοκίνητα. Να πληρώνονται οι ασφαλιστικές. Και ήταν τέτοια η προσπάθεια διαφύλαξης αυτού του βασικού στοιχείου για τη λειτουργία του κράτους που λέγεται “ασφάλειες” που μπήκαν διπλά και τριπλά πρόστιμα. Σε μια παράλληλη δράση βέβαια, απαξιώθηκαν τα νοσοκομεία, ισοπεδώθηκε η Δημόσια Υγεία και όλοι τρέχουμε να κάνουμε ιδιωτικές ασφάλειες.

Αφήστε τώρα τα ανασφάλιστα οχήματα και δείτε αν σε αυτή τη λειτουργία του κράτους που πολλές φορές ισοπέδωσε την κοινωνία, υπήρξε κάτι που να έθιξε τις Τράπεζες και τους Ασφαλιστές. Μετά πείτε με ακόμη και λαϊκιστή. 

Πρέπει να σημειωθεί πως το εν λόγω πρόστιμο είναι το μοναδικό που δεν προβλέπει έκπτωση αν πληρωθεί εγκαίρως.

ΥΓ (μετά την ανάγνωση σχολίων): Μερικοί επιμένουν να διαβάζουν το άρθρο ως επιβράβευση και απαίτηση μη ασφάλισης. Υπάρχουν και κάποιοι που φτάνουν στο σημείο να ταυτίζουν την έλλειψη ασφάλισης με πρόκληση τροχαίου. Αυτό που γράφω στο άρθρο είναι πως το κράτος λειτουργεί ως μαφιόζος εκβιαστής προκειμένου να εξυπηρετήσει ομάδες και συμφέροντα. Για παράδειγμα οι κακοτεχνίες στους δρόμους είναι από τις μεγαλύτερες αιτίες ατυχημάτων. Έχει θεσμοθετηθεί να πληρώνονται πρόστιμα γι αυτές τις κακοτεχνίες; Πόσες αναφορές της Τροχαίας υπάρχουν για κακοτεχνίες; Λειτουργεί το κράτος με την ίδια ζέση στην καταγραφή και το κυνήγι αυτών των παρανομιών που στοιχίζουν ζωές; Τόσο απλά.