Αυτή είναι η μεγαλύτερη και πιο επικίνδυνη ανθρωπιστική κρίση των ημερών μας

Η κρίση αυτή επηρεάζει περίπου 21 εκατομμύρια ανθρώπους από τέσσερις χώρες: τη Νιγηρία, το Τσαντ, το Καμερούν και τον Νίγηρα.

Η επίσκεψη των 15 πρεσβευτών στον ΟΗΕ των χωρών που συμμετέχουν στο Συμβούλιο Ασφαλείας αναμένεται επίσης να ανοίξει τον δρόμο για μια πιο ενεργή δράση του στην περιοχή προκειμένου να επιλυθεί μια κρίση την οποία έχει μέχρι τώρα παραβλέψει η παγκόσμια διπλωματία, καθώς οξύνονται οι κρίσεις στη Συρία και το Νότιο Σουδάν.

Η επίσκεψη «θα επιστήσει τη διεθνή προσοχή σε μια ανθρωπιστική κρίση» στη λίμνη Τσαντ, για την οποία ο ΟΗΕ ζητεί νέες δωρεές, δήλωσε ο Μάθιου Ράικροφτ πρεσβευτής της Βρετανίας στον ΟΗΕ.

Η κρίση «παραγνωρίζεται ευρέως» και το Συμβούλιο Ασφαλείας «χωρίς αμφιβολία ήταν λίγο αργό στην αντιμετώπιση της απειλής (της τζιχαντιστικής οργάνωσης) Μπόκο Χαράμ», πρόσθεσε ο ίδιος.

Οι πρεσβευτές των χωρών μελών του Συμβουλίου Ασφαλείας θα συναντηθούν με εκπροσώπους της κοινωνίας των πολιτών και θα μεταβούν σε καταυλισμούς προσφύγων στο Καμερούν και τη βορειοανατολική Νιγηρία. Εξαιτίας των κρίσεων στην περιοχή έχουν εκτοπιστεί περίπου 2,3 εκατομμύρια άνθρωποι.

Η επίσκεψη θα ξεκινήσει από το Καμερούν, μία εβδομάδα αφού ο γενικός γραμματέας του ΟΗΕ Αντόνιο Γκουτέρες έκρουσε τον κώδωνα του κινδύνου για την απειλή λιμού στη βορειοανατολική Νιγηρία, επίκεντρο της σύγκρουσης με τη Μπόκο Χαράμ.

Ο ΟΗΕ ζητεί 1,5 δισεκατομμύρια δολάρια για το 2017 για την περιοχή της λίμνης του Τσαντ, εκ των οποίων σχεδόν τα μισά για τη βορειοανατολική Νιγηρία, όπου 5,1 εκατομμύρια άνθρωποι είναι αντιμέτωποι με ελλείψεις τροφίμων.

Η Μπόκο Χαράμ ξεκίνησε τη δράση της το 2009 με στόχο να δημιουργήσει ένα ισλαμικό κράτος στη βορειοανατολική Νιγηρία. Η οργάνωση έχει επεκταθεί και στις γειτονικές χώρες, ενώ συχνά εξαπολύει επιθέσεις αυτοκτονίας.

Η κυβέρνηση της Νιγηρίας έχει καταφέρει τον τελευταίο καιρό να αντιμετωπίσει στρατιωτικά την επέκταση της Μπόκο Χαράμ, όμως οι άμαχοι πληρώνουν βαρύ τίμημα.

Σε αυτό προστίθενται η κλιματική αλλαγή και η αύξηση του πληθυσμού που έχουν μετατρέψει την περιοχή της λίμνης Τσαντ, μια από τις μεγαλύτερες αποθήκες νερού στην Αφρική, σε περιβαλλοντική καταστροφή.

Ο όγκος νερού της λίμνης έχει περιοριστεί πλέον στο 10% του επιπέδου που ήταν τη δεκαετία του 1960.