Βασίλης Τσιτσάνης: «Γιατί έγραψα τη Συννεφιασμένη Κυριακή…»

Ενα από τα ωραιότερα τραγούδια του είναι η Συννεφιασμένη Κυριακή. Πολλά έχουν γραφτεί για τα γεγονότα που αποτέλεσαν πηγή έμπνευσης για τη δημιουργία του. Ο ίδιος ο Βασίλης Τσιτσάνης έχει μιλήσει σε συνεντεύξεις για αυτό και έχει αποκαλύψει ότι η συννεφιά της κατοχής και η απελπισία αποτέλεσαν το πιο σημαντικό ερέθισμα. 

«Τη Συννεφιασμένη Κυριακή την έγραψα με αφορμή ένα από τα τραγικά περιστατικά που συνέβαιναν τότε στον τόπο μας, με την πείνα, τη δυστυχία, το φόβο, την καταπίεση, τις συλλήψεις, τις εκτελέσεις.

Το υλικό που μου ενέπνευσε τους στίχους, μου ενέπνευσε και τη μελωδία. Βγήκε μέσα από τη συννεφιά της κατοχής, από την απελπισία που μας έδερνε όλους μας – τότε που όλα τα ‘σκιαζε η φοβέρα και τα πλάκωνε η σκλαβιά. Ήθελα να φωνάξω για τη μαύρη απελπισία, αλλά συγχρόνως και για την υπερηφάνεια του λαού μας που δε σηκώνει χαλινάρι και σκλαβιά.

Η Συννεφιασμένη Κυριακή δεν είναι μόνο ένα περιστατικό της κατοχής, αλλά κλείνει μέσα της όλη την τραγική εκείνη περίοδο. Ό,τι είχα μέσα μου και ό,τι έκρυβα από τα θλιβερά γεγονότα που ζούσα τα είπα με το τραγούδι μου αυτό.

Το είχα έτοιμο από τότε, με αρχικό τίτλο Ματωμένη Κυριακή, διότι εκείνη τη βαριά χειμωνιάτικη νύχτα Κυριακή είδα με τα μάτια μου το θάνατο ενός παλικαριού.

Μάτωσε η καρδιά μου κι εγώ με τη σειρά μου μάτωσα το τραγούδι το γραμμοφώνησα το 1948, αφού βασανίστηκα περίπου ένα χρόνο, επειδή μια λέξη έλειπε από το κουπλέ. Αισθάνθηκα και δεν το κρύβω, μια ιδαιίτερη υπερηφάνεια που αμέσως κατέκτησε τον κόσμο…». 

– Απόσπασμα από συνέντευξη στον Κώστα Χατζηδουλή