Η χρήση πλάσματος αίματος από αναρρώσαντες ασθενείς για την θεραπεία της Covid-19 παρέχει μικρά οφέλη και δεν βοηθά ιδιαίτερα τους νοσηλευόμενους ασθενείς να καταπολεμήσουν τη λοίμωξη. Σε αυτό το απογοητευτικό συμπέρασμα κατέληξε μια ινδική κλινική μελέτη (PLACID Trial), η οποία διαπίστωσε ότι το πλάσμα δεν απέτρεψε την επιδείνωση της νόσου, ούτε τους θανάτους των ασθενών.
Οι Ινδοί ερευνητές, οι οποίοι έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο βρετανικό ιατρικό περιοδικό “British Medical Journal”, σύμφωνα με το πρακτορείο Ρόιτερς και τη «Γκάρντιαν», όπως αναμεταδίδει το Αθηναϊκό Πρακτορείο Ειδήσεων, μελέτησαν 464 ασθενείς με διαγνωσμένη Covid-19, οι οποίοι είχαν εισαχθεί στο νοσοκομείο με μέτρια συμπτώματα. Οι ασθενείς χωρίστηκαν τυχαία σε δύο ομάδες και η μία έκανε δύο μεταγγίσεις πλάσματος αίματος από αναρρώσαντες που περιέχει αντισώματα κατά του κορονοϊού, με διαφορά 24 ωρών τη μία από την άλλη.
Έπειτα από επτά μέρες οι ασθενείς που είχαν πάρει το πλάσμα, φάνηκαν να έχουν μια μικρή βελτίωση μερικών συμπτωμάτων όπως της δύσπνοιας και της κόπωσης, όμως δεν εμφάνισαν μέσα σε διάστημα 28 ημερών βελτίωση ούτε στην επιβίωση (μείωση στο ποσοστό θνητότητας), ούτε στο ποσοστό εκείνων που εμφάνισαν επιδείνωση της κλινικής κατάστασης τους. Στο διάστημα αυτό, το 19% όσων είχαν πάρει το πλάσμα, εμφάνισαν επιδείνωση των συμπτωμάτων τους, έναντι 18% της άλλης ομάδας ελέγχου.
«Με απλά λόγια, δεν υπήρξαν κλινική οφέλη για τους ασθενείς», ανέφερε ο δρ Σάιμον Κλαρκ του βρετανικού Πανεπιστημίου του Ρέντινγκ. «Η κακή απόδοση του πλάσματος αναρρωσάντων σε αυτή τη μελέτη είναι απογοητευτική, αλλά όχι απρόσμενη», ανέφερε ο καθηγητής ιολογίας του ίδιου πανεπιστημίου Ίαν Τζόουνς. Όπως είπε, το πλάσμα είναι πιθανότερο να φέρει αποτελέσματα, εφόσον δοθεί πολύ γρήγορα σε κάποιον που μολύνεται από κορονοϊό. Γι’ αυτό, επεσήμανε την ανάγκη να συνεχισθούν οι σχετικές μελέτες που γίνονται σε διάφορες χώρες (και στην Ελλάδα), αλλά να εστιασθούν σε ασθενείς που μόλις έχουν διαγνωστεί με τη νόσο.
‘Αλλοι επιστήμονες έχουν επισημάνει πως στη θεραπεία πλάσματος αναρρωσάντων παίζει ρόλο-κλειδί κατά πόσο αυτό περιέχει υψηλά επίπεδα αντισωμάτων, κάτι που δεν συμβαίνει πάντα. Οι Ινδοί ερευνητές συμφώνησαν πως άλλες μελέτες, οι οποίες χρησιμοποιούν πλάσμα με περισσότερα αντισώματα, μπορεί να εμφανίσουν πιο αισιόδοξη εικόνα.
Ο καθηγητής ανοσολογίας Πολ Μόργκαν του Πανεπιστημίου του Κάρντιφ υπογράμμισε επίσης ότι η ινδική μελέτη έδειξε τουλάχιστον ότι η θεραπεία πλάσματος μπορεί να μειώσει το ιικό φορτίο, έστω και αν αυτό δεν αντανακλάται τελικά σε κλινικό όφελος.
