Δεκαετία διαψεύσεων

Η δεκαετία του 2010 έχει ήδη προεξοφληθεί ότι θα καταγραφεί από τους ιστορικούς του μέλλοντος ως μια περίοδος διάψευσης των προσδοκιών όλων όσοι επένδυαν σε μια νέα μεταψυχροπολεμική τάξη πραγμάτων, που θα αντικαθιστούσε τη διπολική αντιπαράθεση που τερματίσθηκε το 1989-1991.

Τριάντα χρόνια μετά την Πτώση του Τείχους στο Βερολίνο, έχει αρχίσει να γίνεται αντιληπτό ότι η πρωτοφανής για τα ιστορικά δεδομένα μακρά μεταβατική περίοδος δεν οδηγεί σε μια νέα τάξη πραγμάτων αλλά σε περαιτέρω αποδόμηση των συνιστωσών της παγκόσμιας σταθερότητας.

Η δεκαετία του 2010 είδε να διαψεύδονται προσδοκίες για μια νομοτελειακή σταθεροποίηση σε μια σειρά από μέτωπα:

● Πρώτη διάψευση, η παραδοχή, στα όρια της θρησκευτικής πίστης, ότι η ευρωπαϊκή ενοποίηση είναι μια δυναμική γραμμικής προόδου με τις κρίσεις που καταγράφονται στην πορεία να αντιμετωπίζονται με περισσότερη εμβάθυνση.

● Δεύτερη διάψευση, η προσδοκία εξομάλυνσης των σχέσεων Δύσης – Ρωσίας, διάψευση ηχηρή, με τον δεύτερο μετά τη Γιουγκοσλαβία πόλεμο επί ευρωπαϊκού εδάφους να καταγράφεται στην Ουκρανία το πρώτο εξάμηνο του 2014.

● Τρίτη διάψευση, η προσδοκία εκδημοκρατισμού στον αραβομουσουλμανικό κόσμο. Πολύ γρήγορα η αισιόδοξη εικόνα της «αραβικής άνοιξης» σκιάστηκε από τον ακραίο φονταμενταλισμό για να προβάλει ως εφιαλτικός «αραβικός χειμώνας».

● Τέταρτη διάψευση, η αποδόμηση της βεβαιότητας ότι η παγκοσμιοποίηση είναι μια μη αντιστρέψιμη δυναμική και ότι το μόνο ζητούμενο είναι η θεσμική της ευταξία. Η εκλογή του Τραμπ τον Νοέμβριο του 2016 και λίγους μήνες πριν η νίκη του Brexit, τον Ιούνιο της ίδιας χρονιάς, υποτιμήθηκαν αρχικά ως παροδικός λαϊκιστικός παροξυσμός, υπήρξαν από ό,τι φαίνεται προαναγγελίες μιας δυναμικής παγκόσμιας συγκρουσιακής περιχαράκωσης.

Την 1η Ιανουαρίου 2010, διάχυτη ήταν ακόμη η πεποίθηση ότι η πορεία προς την ενίσχυση της περιφερειακής και παγκόσμιας σταθεροποίησης είναι μη αντιστρέψιμη. Ακόμη και η παγκόσμια χρηματοπιστωτική κρίση, που σκίαζε τον διεθνή ορίζοντα μετά το φθινόπωρο του 2008, καταγραφόταν όχι τόσο ως απειλή όσο ως παράγοντας που επισπεύδει τη θεσμική σταθεροποίηση της παγκοσμιοποίησης. Σήμερα, στις αρχές της νέας δεκαετίας, η μόνη πρόβλεψη που δεν κινδυνεύει να διαψευστεί είναι ότι βαδίζουμε σε αχαρτογράφητη περιοχή…

Πηγή: efsyn.gr

Τα άρθρα που δημοσιεύονται στην κατηγορία «Απόψεις» εκφράζουν τον/την συντάκτη/τριά τους και οι θέσεις δεν συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του koutipandoras.gr