Η Έλενα Ακρίτα κατέθεσε στο δικαστήριο ότι έστειλε επιστολή προς τον τότε υπουργό Δημόσιας Τάξης, Γιάννη Πανούση, για παρέμβαση πολιτικού προσώπου στην υπόθεση.
Σε δήλωση της μετά την κατάθεσή της, ,ανέφερε : «Όπως ίσως είναι γνωστό και με βάση αυτά που κατέθεσα στη ΓΑΔΑ, υπέπεσαν κάποια φρικαλέα πράγματα στην αντίληψή μου τότε για την περίπτωση του Βαγγέλη Γιακουμάκη. Ως δημοσιογράφος αλλά και με όλη μου την ευαισθησία σαν μητέρα, όφειλα να διασταυρώσω και αργότερα να δημοσιοποιήσω την έρευνά μου αυτή».
Με δάκρυα στα μάτια η Έλενα Ακρίτα είπε: «Το παιδί μου είναι στην ίδια ηλικία με τον Βαγγέλη και κατά κάποιο τρόπο είναι και δικό μου παιδί».
Στη συνέχεια ανέφερε τα δύο πράγματα που πρέπει να σταματήσουν. «Να δουλέψουμε όλοι για αυτόν τον σχολικό εκφοβισμό, για τον αδύνατο και για την σιωπή. Όταν ο Βαγγέλης έλεγε ότι μου κάνουν πλάκα το έλεγε επειδή φοβόταν να πει την αλήθεια… Και το δεύτερο, η στάση του όποιου βουλευτή είναι το ρουσφέτι, ο κομματάρχης του, ο νομός του, ο παλαιοκομματισμός του και όλα αυτά με τη ρομφαία της ασυλίας. Ότι ό,τι και να κάνω εγώ, δεν πρόκειται να πάθω τίποτα. Θα απειλώ τους άλλους για τη δικαιοσύνη λες και η δικαιοσύνη είναι μια εκδικητική εξουσία. Κάποια στιγμή πρέπει να λογοδοτήσουμε όλοι και τα στόματα παραμένουν ακόμη κλειστά. Όμως ο καθένας κρίνει κατά τη συνείδηση και τον δικό του αξιακό κώδικα».
