Οπως αναφέρει σε δήλωσή του: Πρώτον, το γεγονός ότι δεν προηγείται το Συνέδριο ίδρυσης του νέου φορέα αλλά η ανάδειξη αρχηγού γεγονός που ενισχύει τις φυγόκεντρες τάσεις την επομένη ημέρα και όχι την ενότητα και την υπέρβαση των υπάρχόντων κομμάτων και δέυτερον, ζητούμενο όμως σήμερα είναι η δημιουργία ενός ισχυρού αυτόνομου φορέα που θα ανατρέψει τους συσχετισμούς και όχι η διεκδίκηση ρόλων για την «επόμενη ημέρα».
Ο Θ. Θεοχαρόπουλος επιμένει την πρόταση για διπλή κάλπη ώστε οι πολίτες να αποφασίσουν για το χαρακτήρα του νέου φορέα -πολυτασικός ή συνασπισμός κομμάτων- καθώς και στην θέση ότι χρειάζεται σαφές ιδεολογικό και πολιτικό στίγμα, με σαφή οριοθέτηση, τόσο από τον ΣΥΡΙΖΑ, όσο και από τη ΝΔ ενώ απαιτούνται βαθιές προοδευτικές αλλαγές και τομές.
Η δήλωση του κ. Θεοχαρόπουλου έχει ως εξής:
«Πριν δύο χρόνια η ΔΗΜΑΡ μαζί με το ΠΑΣΟΚ κάναμε το πρώτο αποφασιστικό βήμα συγκροτώντας τη Δημοκρατική Συμπαράταξη. Η σύμπλευση των δυνάμεων της σοσιαλδημοκρατίας και της ανανεωτικής αριστεράς κρίθηκε θετικά από τους πολίτες και άνοιξε το δρόμο για την ανασυγκρότηση της κεντροαριστεράς. Στο Συνέδριο της Δημοκρατικής Συμπαράταξης έγινε ένα ακόμη αποφασιστικό βήμα, σηματοδοτώντας την ενότητα και ανοίγοντας μία νέα σελίδα με στόχο έναν ισχυρό φορέα.
Αυτή η διαδρομή δεν ήταν ούτε εύκολη ούτε δεδομένη. Σε όλη αυτή την πορεία δεν σταμάτησα να εργάζομαι συστηματικά για μία σύγχρονη, ενωμένη και ανανεωμένη κεντροαριστερά. Για αυτό επεσήμανα εγκαίρως την ανάγκη να προηγηθεί της εκλογής επικεφαλής η δημιουργία του ενιαίου φορέα.
Ωστόσο, ακολουθείται η αντίστροφη διαδικασία. Για αυτό πρότεινα, εναλλακτικά, η βάση όλης της κεντροαριστεράς να αποφασίσει για τη μορφή του φορέα: ενιαίος ή πολυκομματικός. Με διπλή κάλπη, τόσο για την εκλογή επικεφαλής όσο και για τη μορφή του φορέα. Αυτή η πρόταση τελικά δεν προχώρησε και αυτό το κρίσιμο θέμα δεν έχει αποσαφηνισθεί.
Θέση μου είναι ότι ο νέος ενιαίος φορέας πρέπει να δημιουργηθεί άμεσα. Αυτό προϋποθέτει την υπέρβαση των υφιστάμενων κομμάτων. Αλλιώς, υπάρχει κίνδυνος να οδηγηθούμε την “επόμενη ημέρα” σε φυγόκεντρες τάσεις αντί για την απαραίτητη συσπείρωση. Όσες υποσχέσεις και δεσμεύσεις και αν δοθούν. Το ζητούμενο θα έπρεπε να είναι η εκλογή προέδρου ενιαίου κόμματος και όχι η εκλογή συντονιστή κομμάτων και κινήσεων σε έναν πολυκομματικό φορέα.
Αυτό όμως που ενδιαφέρει πρωτίστως τους πολίτες είναι η πρόταση για το αύριο. Χρειάζεται σαφές ιδεολογικό και πολιτικό στίγμα, με σαφή οριοθέτηση, τόσο από τον ΣΥΡΙΖΑ, όσο και από τη ΝΔ. Απαιτούνται βαθιές προοδευτικές αλλαγές και τομές παντού με το βλέμμα στο μέλλον και όχι στο παρελθόν. Για μια νέα προοδευτική ταυτότητα της σοσιαλδημοκρατίας μακριά από συντηρητικές πολιτικές. Με ανανέωση προσώπων, ιδεών και πολιτικών πρακτικών.
Η μη ύπαρξη ενιαίου κόμματος με κοινό προγραμματικό πλαίσιο οδηγεί ταυτοχρόνως και σε μεγάλο αριθμό υποψηφιοτήτων. Το ζητούμενο όμως σήμερα είναι η δημιουργία ενός ισχυρού αυτόνομου φορέα που θα ανατρέψει τους πολιτικούς συσχετισμούς και όχι η διεκδίκηση ρόλων για την “επόμενη ημέρα”.
Με αυτά τα δεδομένα δεν θα εμπλακώ στη διαδικασία υποψηφιοτήτων για την εκλογή επικεφαλής.
Θα συνεχίσω αταλάντευτα να εργάζομαι για έναν ισχυρό πόλο της σοσιαλδημοκρατίας, της ανανεωτικής αριστεράς και του προοδευτικού κέντρου, συμμετέχοντας με όλες τις δυνάμεις, τόσο προσωπικά όσο και η ΔΗΜΑΡ, στο εγχείρημα της ανασυγκρότησης της κεντροαριστεράς.
Οι προκλήσεις είναι μπροστά μας».
