«Η άνοδος του Χίτλερ στη Γερμανία και του Μουσολίνι στην Ιταλία περιέπλεξε κάπως τα πράγματα δεδομένου ότι οι δύο αυτές χώρες παράλληλα με την εκμηδένιση της ΕΣΣΔ επιθυμούσαν και την αναδιανομή του παγκόσμιου πλούτου σε βάρος συγκεκριμένων ιμπεριαλιστικών χωρών.
Έτσι μετά τη γερμανική εισβολή στη Σοβιετική Ένωση σχηματίσθηκε μια προσωρινή συμμαχία αντιτιθέμενων δυνάμεων που ονομάσθηκε αντιχιτλερική συμμαχία και την συναποτέλεσαν δύο μεγάλες καπιταλιστικές χώρες, η Αγγλία και οι ΗΠΑ μαζί μ’έναν πρώην θανάσιμο αντίπαλό τους τη Σοβιετική Ένωση. Μετά τη νίκη της αντιχιτλερικής συμμαχίας ο προσωρινός στη διάρκεια του πολέμου συμβιβασμός και η λυκοφιλία κατέρρευσαν.
Τώρα για την Αγγλία και τις ΗΠΑ ο κύριος αντίπαλος ξανάγινε η Σοβιετική Ένωση και η πολιτική της ιδεολογία που είχε επεκτείνει σημαντικά την επιρροή της μεταπολεμικά. Σ’αυτόν το νέο αγώνα που ηγήθηκαν οι ΗΠΑ οι παλιοί συνεργάτες του Άξονα εφόσον προσχωρούσαν στις αμερικανικές θέσεις θα έπαιρναν συγχωροχάρτι και θα χρησιμοποιούνταν στο νέο αντικομμουνιστικό αγώνα. Έτσι και έγινε. Υπάρχει μια σειρά παραδειγμάτων στην Ελλάδα και το εξωτερικό της νέας συμμαχίας και συνεργασίας των πρώην ναζιστών με τον δυτικό κόσμο.
Στην Ελλάδα η συνεργασία με τον δωσιλογικό κόσμο πήρε σάρκα και οστά με τον επανεξοπλισμό των ταγμάτων ασφαλείας που είχαν τη συμπαράσταση των βρετανικών δυνάμεων.
Πιθανώς την Ελλάδα να τιμωρήθηκαν οι λιγότεροι δωσίλογοι σε σχέση με την υπόλοιπη Ευρώπη.
Στην Ελλάδα ο δωσιλογικός κόσμος σχεδόν στο σύνολό του βρήκε τη θέση του στο χώρο τη εθνικόφρονης Δεξιάς.»
Facebook
Twitter
Tα σχόλια στο site έχουν απενεργοποιηθεί. Μπορείτε να σχολιάζετε μέσα από την επίσημη σελίδα στο Facebook
Σχόλια
Επικοινωνία
