Δούρου: Ψήφος με ευθύνη και με συνείδηση της κρισιμότητας της συγκυρίας – Να είναι θετική και όχι διαμαρτυρίας

Η χώρα πλέον οφείλει να κινηθεί «μακριά από τις παλιές βολονταριστικές «συνταγές», με προτεραιότητα έναν αναπτυξιακό στρατηγικό σχεδιασμό και πρόταγμα τις απαραίτητες διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις του δημοσίου τομέα, στο πλαίσιο συγκεκριμένου οδικού χάρτη ανάπτυξης της χώρας», τονίζει σε συνέντευξή της στην εφημερίδα «Αυγή της Κυριακής» η Περιφερειάρχης ΑττικήςΡένα Δούρου, υπογραμμίζοντας ότι «τα ξόρκια, οι κραυγές και τα εύκολα ρητορικά διλήμματα του τύπου «Δημοκρατία ή …» αποτελούν τον «ολισθηρό δρόμο του λαϊκισμού, δεξιού και αριστερού».

«Οφείλουμε να επιλέξουμε το δύσκολο δρόμο, μέσα από την οικοδόμηση ενός νέου προτύπου εξουσίας –ακριβώς όπως πράττουμε στην Περιφέρεια Αττικής, επιχειρώντας ένα διμέτωπο αγώνα. Αφενός με την προώθηση ενός νέου υποδείγματος άσκησης εξουσίας στη βάση των αρχών της χρηστής διοίκησης. Αφετέρου με την εγκαθίδρυση ενός νέου μοντέλου ανάπτυξης, με τη βοήθεια ευρωπαϊκών χρηματοδοτικών προγραμμάτων, με έμφαση στην προσέλκυση επενδύσεων και τη δημιουργία απασχόλησης».

Αναφορικά με τη στάση του εκλογικού σώματος επισημαίνει ότι: «Η ψήφος πρέπει να είναι με ευθύνη και με συνείδηση της κρισιμότητας της συγκυρίας . Να είναι θετική και όχι διαμαρτυρίας. Να κατευθύνεται προς το κόμμα που έχει δώσει τα εχέγγυα της σκληρής διαπραγμάτευσης και που διαθέτει εκείνη τη βούληση για να προχωρήσουν οι απαραίτητες μεταρρυθμίσεις του Δημοσίου και η καταπολέμηση όλων εκείνων των παθογενειών που ταλανίζουν δεκαετίες τη χώρα». Γι αυτό, συνοψίζει «απαιτείται εκείνη η πολιτική δύναμη που εγγυάται, όχι θαύματα, αλλά ότι διαθέτει τη σοβαρή πολιτική βούληση να ανατάξει τη χώρα.

Για την αρνητική στάση των νέων απέναντι στην πολιτική, σημειώνει ότι : Η αποστροφή είναι γενικότερη και οφείλεται στην κρίσης δημοκρατίας, που προστέθηκε στη βαθιά οικονομική κρίση. Μια κρίση που υπονομεύει τα θεμέλια του δημόσιου βίου, απαξιώνοντάς τον.

Σε ότι αφορά την διάσπαση του ΣΥΡΙΖΑ και την αποφυγή παρόμοιων διαταραχών επισημαίνει ότι δεν λείπουν τα «εφόδια» και τα θεωρητικά εργαλεία – αναλύσεις για τη σχέση της Αριστεράς με την εξουσία και τα κινήματα. Χαρακτηρίζει «χρήσιμη πυξίδα» π.χ. το έργο του Νίκου Πουλαντζά «Πολιτική εξουσία και κοινωνικές τάξεις». Τονίζει ότι «η ηγεσία του κόμματος οφείλει να μπολιάσει με τις αναλύσεις αυτές τη σωρευμένη, από την άσκηση εξουσίας, θετική και αρνητική εμπειρία, μετουσιώνοντάς την σε έργο.

Τέλος σχολιάζοντας την απόφαση του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Αθηνών, που καταδίκασε τον Αργύρη Ντινόπουλο για συκοφαντική δυσφήμηση, η κ. Δούρου δηλώνει ότι αυτή η απόφαση «κλείνει έναν κύκλο ψεύδους και παραπληροφόρησης που διήρκεσε για πάνω από τρία χρόνια. Η απόφαση αυτή, πέραν του ότι αποκατέστησε την τάξη, εξέθεσε και όλους όσοι, άκριτα και με περισσή ελαφρότητα ακόμη και από τον χώρο της Αριστεράς, είχαν σπεύσει να υιοθετήσουν και να αναπαράξουν τα συκοφαντικά ψεύδη ότι δήθεν υπήρξα συνεργάτης του Άκη Τσοχατζόπουλου. Πρόκειται για ηθική νίκη που ελπίζω ότι θα έχει και παιδαγωγικές συνέπειες»