Στην τελετή στο ελληνικό μνημείο του Μαουτχάουζεν, με την ευκαιρία συμπλήρωσης 73 χρόνων από την απελευθέρωση του στρατοπέδου συγκέντρωσης, θα παραβρεθούν εκπρόσωποι της ελληνικής πολιτείας με επικεφαλής τον επιτετραμμένο της Ελλάδας στην Αυστρία Νικόλαο Σαπουντζή. Θα παραβρεθούν επίσης εκπρόσωποι της Κυπριακής Δημοκρατίας και της Ιεράς Μητρόπολης Αυστρίας, μαζικοί φορείς και μέλη της Ομογένειας, ενώ τα τέσσερα τραγούδια του «Μαουτχάουζεν» θα παρουσιάσει το μουσικό σχήμα της Βιέννης «Οι Έλληνες».
Στη φετινή, μεγάλη κοινή τελετή στο κεντρικό μνημείο του Μαουτχάουζεν, που θα προηγηθεί εκείνων στο ελληνικό μνημείο και στα εθνικά μνημεία των άλλων χωρών, και στην οποία αναμένονται δεκάδες επίσημες αντιπροσωπείες και πολλές χιλιάδες προσκυνητές από όλη την Ευρώπη, θα παραστεί η πολιτειακή και πολιτική ηγεσία της Αυστρίας με επικεφαλής τον ομοσπονδιακό πρόεδρο Αλεξάντερ Βαν ντερ Μπέλεν και τον καγκελάριο Σεμπάστιαν Κουρτς.
Από την τελετή θα απουσιάζουν, καθώς θεωρούνται από τους οργανωτές «ανεπιθύμητα» και ως εκ τούτου δεν προσκλήθηκαν, τα μέλη της αυστριακής κυβέρνησης συνασπισμού που προέρχονται από το ακροδεξιό εθνικιστικό Κόμμα των Ελευθέρων, το οποίο συγκυβερνά με το συντηρητικό Λαϊκό Κόμμα του καγκελάριου Κουρτς. Σύμφωνα με τον πρόεδρο της Επιτροπής Μαουτχάουζεν Βίλι Μέρνι, για τους οργανωτές των τελετών, η εμφάνιση πολιτικών του Κόμματος των Ελευθέρων θα αποτελούσε μία «νέα ταπείνωση» για τους επιζώντες του ναζιστικού στρατοπέδου συγκέντρωσης. Το στρατόπεδο συγκέντρωσης στο Μαουτχάουζεν, έξω από το ομώνυμο χωριό 170 χιλιόμετρα δυτικά της Βιέννης, ιδρύθηκε από τους Γερμανούς ναζιστές, πριν από 80 χρόνια, τον Αύγουστο του 1938 — λίγους μήνες μετά από την προσάρτηση της Αυστρίας στο γερμανοναζιστικό Τρίτο Ράιχ στις 12 Μαρτίου 1938 — αρχικά για να μεταφερθούν εκεί κρατούμενοι από το στρατόπεδο συγκέντρωσης του Νταχάου και μετά από το ‘Αουσβιτς.
Μέχρι την απελευθέρωσή του, από συμμαχικά στρατεύματα στις 5 Μαΐου 1945, πάνω από 206.000 κρατούμενοι από όλη την Ευρώπη, γνώρισαν στο Μαουτχάουζεν ό,τι πιο απάνθρωπο μπορεί να συλλάβει ο ανθρώπινος νους. Για τους 122.797 από αυτούς – ανάμεσά τους και 3.700 Έλληνες – η απελευθέρωση ήλθε πολύ αργά, είχαν ήδη αφήσει στα κρεματόρια του Μαουτχάουζεν την τελευταία τους πνοή. Μετά τον πόλεμο οι εγκαταστάσεις του ναζιστικού στρατοπέδου συγκέντρωσης μετατράπηκαν σε μουσείο και τόπο προσκυνήματος με μνημεία των χωρών που είχαν εκεί τα θύματά τους, και κάθε χρόνο, στην επέτειο απελευθέρωσης του, συρρέουν στο Μαουτχάουζεν πολλές χιλιάδες προσκυνητές από τα πέρατα της Ευρώπης, αλλά και οι ελάχιστοι πλέον εν ζωή από τους επιζώντες του.
Το μνημειώδες έργο του, «Μαουτχάουζεν», ο κορυφαίος Έλληνας μουσικοσυνθέτης Μίκης Θεοδωράκης μελοποίησε το 1965 σε ποίηση του εκλιπόντα το 2011, μεγάλου θεατρικού συγγραφέα και ακαδημαϊκού Ιάκωβου Καμπανέλλη, ο οποίος υπήρξε για δυόμιση χρόνια κρατούμενος στο στρατόπεδο συγκέντρωσης και ένας από τους ελάχιστους επιζώντες του. Ο Μίκης Θεοδωράκης, έχοντας δίπλα του τον Ιάκωβο Καμπανέλλη, είχε πρωτοπαρουσιάσει το “Μαουτχάουζεν” στον τόπο του μαρτυρίου στο πρώην ναζιστικό στρατόπεδο συγκέντρωσης, τον Μάιο του 1988, σε μια ιστορική συναυλία του με τη Μαρία Φαραντούρη, την Ανατολικογερμανίδα Γκίζελα Μάι και την Ισραηλινή Ελινόαρ Μοάβ-Βενιάδη (στα ελληνικά, γερμανικά και εβραικά, αντίστοιχα), παρουσία του τότε καγκελάριου της Αυστρίας Φραντς Βρανίτσκι και δεκάδων χιλιάδων προσκυνητών από όλη την Ευρώπη. Ιστορικής σημασίας υπήρξε και η δεύτερη παρουσίαση του έργου από τον ίδιο τον συνθέτη, επίσης με την συγκλονιστική ερμηνεία της Μαρίας Φαραντούρη και παρουσία πάλι του Αυστριακού καγκελάριου Φραντς Βρανίτσκι, τον Μάιο του 1995, στην 50 η επέτειο της απελευθέρωσης του Μαουτχάουζεν.
Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ
