Στη διάρκεια της συζήτησης μιλήσανε για την αποδυνάμωση του νεοφιλελευθερισμού στις δυτικές οικονομίες όπως φαίνεται από την επανεμφάνιση κεϋνσιανών πολιτικών αλλά και την εγκατάλειψη της παντοδυναμίας της αγοράς με την παρέμβαση του κράτους μέσω της βιομηχανικής πολιτικής.
Μιλήσανε για την κυβέρνηση του Κ. Μητσοτάκη και πως, μέσω των φιλικών ΜΜΕ αλλά και των χρημάτων που έδωσε στους πολίτες κατά τη διάρκεια της πανδημίας κατάφερε να αποπροσανατολίσει από τα σοβαρά προβλήματα όπως τις υποκλοπές, το σιδηροδρομικό δυστύχημα, το ναυάγιο στην Πύλο, την αστυνομική βία.
Συζήτησαν για το ότι η Νέα Δημοκρατία κάνει ιδεολογική μάχη για μια νέα ηγεμονία όπου η αξία της ελευθερίας μπορεί να απελευθερώσει τις παραγωγικές δυνάμεις και η αξία του έθνους και της οικογένειας είναι εκείνη που δεν αφήνει πίσω κανέναν. Και πως γύρω αυτές τις ιδέες προσπαθεί να συσπειρώσει ένα νέο μπλοκ.
Απέναντι σε αυτό, στις τελευταίες εκλογές, ο ΣΥΡΙΖΑ δεν είχε ξεκάθαρη ταυτότητα και δεν μπόρεσε να πείσει ποιες πολιτικές θα ακολουθήσει. Και αυτό είναι κάτι που πρέπει να διορθώσει ο ΣΥΡΙΖΑ τα επόμενα χρόνια έτσι ώστε να ανακάμψει. Χρειάζεται, όπως θα έλεγε ο Γκράμσι, πόλεμος θέσεων και εντατική δουλειά εντός του κόμματος αλλά και στην κοινωνία για να πείσει ο ΣΥΡΙΖΑ ότι είναι σε θέση να αντιμετωπίσει τα φλέγοντα ζητήματα και να μπορεί να εξηγήσει με σαφήνεια τι εννοεί μιλώντας για παράδειγμα για καλύτερες θέσεις εργασίας και πρόσβαση σε κοινωνικά αγαθά.
