Εκτός από τη θεμελιώδη σημασία της για την επιστήμη, η γενική σχετικότητα έχει διάφορες σύγχρονες τεχνολογικές εφαρμογές, όπως το δορυφορικό σύστημα GPS και τα συναφή συστήματα δορυφορικής πλοήγησης (SatNav), η καλύτερη πρόβλεψη του καιρού μέσω υπολογιστών κ.α.
Στις 29 Μαΐου 1919 μια επιστημονική αποστολή με επικεφαλής το Βρετανό αστρονόμο Σερ Άρθουρ Έντινγκτον, που ταξίδεψε στο νησί Πρίνσιπε στα ανοιχτά της δυτικής ακτής της Αφρικής στον Ατλαντικό, επαλήθευσε τη γενική θεωρία της σχετικότητας, κάνοντας παρατηρήσεις του φωτός των άστρων στη διάρκεια μιας ηλιακής έκλειψης και διαπιστώνοντας την καμπύλωσή του με βάση τις θεωρητικές προβλέψεις του Αϊνστάιν.
Η θεωρία επιβεβαιώθηκε και από μια άλλη βρετανική αποστολή στο Σομπράλ της Βραζιλίας, που έκανε παρατηρήσεις στη διάρκεια της ίδιας έκλειψης.
Οι εικόνες από αυτή τη δεύτερη αποστολή, με επικεφαλής τον αστρονόμο Φρανκ Ντάισον, ήταν λιγότερο θολές από εκείνη του Πρίνσιπε υπό τον Έντινγκτον, όπου υπήρχαν αρκετά σύννεφα στον ουρανό. Στην πορεία ο ρόλος αυτής της δεύτερης αποστολής άδικα υποβαθμίσθηκε από τη φήμη του Έντινγκτον.
Οι δύο επιστημονικές αποστολές είχαν χρηματοδοτηθεί από τη Βασιλική Αστρονομική Εταιρεία της Βρετανίας, τη Βασιλική Εταιρεία επιστημών και τη Βασιλική Ιρλανδική Ακαδημία, ενώ είχαν οργανωθεί από το Βασιλικό Αστεροσκοπείο του Γκρίνουιτς.
