Εκπρόσωπος Ελλάδας στο ΔΝΤ: Θα πείσουμε τους εταίρους μας για τα αδιέξοδα της μονόπλευρης λιτότητας

Σε δηλώσεις του στο ΑΠΕ-ΜΠΕ μετά το πέρας της πρώτης ημέρας της τριήμερης εκδήλωσης της Γερμανικής Υπηρεσίας Ακαδημαϊκών Ανταλλαγών (DAAD) για τους Έλληνες υποτρόφους της, που πραγματοποιείται από σήμερα έως τις 2 Οκτωβρίου στο Ινστιτούτο Goethe, στο κέντρο της Αθήνας, με θέμα «Ευρώπη σε ποιά κατεύθυνση; – Προοπτικές μέσα από διαφορετικούς τομείς», ο κ. Ψαλιδόπουλος τόνισε:

«Είμαι από τη φύση μου αισιόδοξος άνθρωπος παρότι αναγνωρίζω τις δυσκολίες που μας περιβάλλουν και πιστεύω ότι αργά αλλά σταθερά θα μπορέσουμε και στο μέτρο που πείθουμε, θα πείσουμε τους Ευρωπαίους εταίρους μας για τα αδιέξοδα μιας πολιτικής μονόπλευρης λιτότητας, ότι θα καταφέρουμε να ξεπεράσουμε τα υπάρχοντα προβλήματα και να βαδίσουμε στον δρόμο της ανάκαμψης και της πλήρους απασχόλησης. Είναι εφικτό και στο μέσο χρονικό διάστημα αλλά και στο μακροχρόνιο, αρκεί να υπάρχει προσήλωση στην καθημερινή προσπάθεια και να διορθώνονται κάποιες κινήσεις οι οποίες δεν οδηγούν στο επιθυμητό αποτέλεσμα».

Σχετικά με τα καθήκοντά του στο ΔΝΤ, υπογράμμισε πως προσπαθεί να υπερασπιστεί ως δημόσιος λειτουργός τα συμφέροντα της χώρας σύμφωνα με τις οδηγίες που έχει από τις ελληνικές αρχές, κάνοντας αυτό που στο καθημερινό λεξιλόγιο ονομάζεται οικονομική διπλωματία. «Εξηγώ πράγματα, μεταφέρω απόψεις και προσπαθώ να υπερασπιστώ τα συμφέροντα του Έλληνα πολίτη» προσέθεσε.

Ολόκληρη η δήλωση του Μιχάλη Ψαλιδόπουλου στο ΑΠΕ-ΜΠΕ

« Ήταν μια βραδιά των πρώην υποτρόφων του γερμανικού ιδρύματος κρατικών υποτροφιών στην οποία είχε την τιμή να μιλήσω με την ιδιότητα του καθηγητή του πανεπιστημίου Αθηνών για την παγκόσμια κρίση του 2008 και τις επιπτώσεις της από την πλευρά της ιστορίας των οικονομικών θεωρών. Η παρουσίασή μου τόνισε ότι μετά το 2010 και αφού είχαν προηγηθεί προγράμματα σταθεροποίησης και τόνωσης της ζήτησης παγκοσμίως, υπήρξε μια στροφή προς τις πολιτικές λιτότητας που οφειλόταν και σε ακαδημαϊκούς και σε πολιτικούς λόγους, η οποία διαρκεί μέχρι τις ημέρες μας, επειδή κυρίως χώρες όπως οι αναδυόμενες οικονομίες, η Κίνα και άλλες που θα μπορούσαν να δώσουν ένα εναλλακτικό οικονομικό μοντέλο δεν το κάνουν αυτό, καθώς κερδίζουν από το παγκόσμιο εμπόριο.

Αναφέρθηκα και στην περίπτωση της Ελλάδας με τη μεγάλη ιδιομορφία να βρισκόμαστε έξι χρόνια και παραπάνω σε ύφεση, με ανεργία και τεράστιες οικονομικές επιπτώσεις.

Τόνισα την ανάγκη αυτό το πράγμα να προβληματίσει και τον ακαδημαϊκό κόσμο και τους όλους τους πολίτες, δεδομένου ότι η πολιτική αυτή στη δική μας περίπτωση έχει φτάσει στα όρια της.

Στο ΔΝΤ προσπαθώ να υπερασπιστώ ως δημόσιος λειτουργός τα συμφέροντα της χώρας σύμφωνα με τις οδηγίες που έχω από τις ελληνικές αρχές, κάνω αυτό που στο καθημερινό λεξιλόγιο ονομάζεται οικονομική διπλωματία. Εξηγώ πράγματα, μεταφέρω απόψεις και προσπαθώ να υπερασπιστώ τα συμφέροντα του Έλληνα πολίτη.

Είμαι από τη φύση μου αισιόδοξος άνθρωπος παρότι αναγνωρίζω τις δυσκολίες που μας περιβάλλουν και πιστεύω ότι αργά αλλά σταθερά θα μπορέσουμε και στο μέτρο που πείθουμε, θα πείσουμε τους Ευρωπαίους εταίρους μας για τα αδιέξοδα μιας πολιτικής μονόπλευρης λιτότητας, ότι θα καταφέρουμε να ξεπεράσουμε τα υπάρχοντα προβλήματα και να βαδίσουμε στον δρόμο της ανάκαμψης και της πλήρους απασχόλησης.

Είναι εφικτό και στο μέσο χρονικό διάστημα αλλά και στο μακροχρόνιο, αρκεί να υπάρχει προσήλωση στην καθημερινή προσπάθεια και να διορθώνονται κάποιες κινήσεις οι οποίες δεν οδηγούν στο επιθυμητό αποτέλεσμα.

Δεν μιλάμε για μια οποιοδήποτε κρίση. Οι χώρες του υπαρκτού σοσιαλισμού όταν μεταβήκανε από τον υπαρκτό σοσιαλισμό στον καπιταλισμό περάσανε τρομερή κρίση μάξιμουμ τρία, άντε 4 χρόνια ».