Πρόσφατο τουίτ από το Τσαρλατανείο της οικογένειας Γεωργιάδη παραθέτει ετυμολογία της λέξης “παράδεισος” από βυζαντινά ετυμολογικά συγγράμματα, όταν η γλωσσολογία ήταν ανύπαρκτη.
Φυσικά, η λέξη έχει περσική ετυμολογία. Και κάποιος που ξέρει λίγα αρχαία, θα έχει διαβάσει την περιγραφή στον Ξενοφώντα για τους περίφρακτους κήπους που είχαν οι Πέρσες βασιλιάδες και σατράπες, καθιστώντας σαφές ότι μεταφέρει την περσική λέξη και λέει «κήποι τε έσονται, οι παράδεισοι καλούμενοι, πάντων καλών τε καγαθών μεστοί όσα η γη φύειν θέλει».
Η λέξη παράδεισος είναι λοιπόν δάνειο από τα περσικά, από κάποιον μέσο περσικό τύπο *pardez (που είναι αμάρτυρος). Στα αβεστικά υπήρχε η λέξη pairi.daeza, που σήμαινε τον περιφραγμένο χώρο, και κατ’ επέκταση το πάρκο (απ’ όπου και το εβραϊκό pardes).
Όλα αυτά είναι πασίγνωστα. Κι όμως, το Τσαρλατανείο της οικογένειας Γεωργιάδη παραθέτει (υποθέτω) απόσπασμα από κάποιο “ετυμολογικό” σύγγραμμα της βυζαντινής εποχής -σαν να θέλει κανείς να θεραπεύσει άρρωστο με βάση τα συγγράμματα του Γαληνού.
Αυτή την ιδιωτική εκπαίδευση θέλει ο Μητσοτάκης: κωλέγια που πουλάνε (πανάκριβα) φούμαρα.
