Τρεις μήνες μετά την κατάκτηση του ευρωπαϊκού πρωταθλήματος από την εθνική μπάσκετ στην Αθήνα, τη σκυτάλη παίρνει η ομάδα του βόλεϊ. Τα παιδιά του Θανάση Μαργαρίτη, ταξιδεύουν στη Γάνδη ως αουτσάιντερ. Η άσημη εθνική Ελλάδας δεν καταλύει σε ξενοδοχείο, αλλά σε γηροκομείο, αφού αυτό το χώρο της είχαν παραχωρήσει οι διοργανωτές. Χρόνια μετά ο προπονητής της ομάδας δήλωνε: «μαζί με τον συνεργάτη μου, τον Κυριάκο Παντελιά, μέναμε ξάγρυπνοι για να κάνουμε την ανάλυση τη νύχτα και την επόμενη ημέρα εξηγούσαμε στα παιδιά πώς θα παίξουμε στη μοναδική ασπρόμαυρη τηλεόραση του γηροκομείου. Για οικονομία χρόνου, μάλιστα, το κάναμε με βάρδιες: μία εξηγούσα εγώ και κοιμόταν ο Κυριάκος, μία ξεκουραζόταν εκείνος και συνέχιζα εγώ».
Παρά τις αντικειμενικές δυσκολίες που αντιμετωπίζουν, καταφέρνουν να φθάσουν στον ημιτελικό, εκεί όπου βρίσκουν μπροστά τους την μετέπειτα πρωταθλήτρια Ευρώπης, Σοβιετική Ένωση. Η Ελλάδα χάνει και καλείται στον μικρό τελικό απέναντι στη μεγάλη Σουηδία του Μπεν Γκούσταφσον να διεκδικήσει το χάλκινο μετάλλιο και να γράψει με χρυσά γράμματα τ’ όνομά της στη βίβλο του παγκοσμίου βόλεϊ. Οι διεθνείς μας επικρατούν με 3-2, στο παιχνίδι με τη μεγαλύτερη διάρκεια σε όλο του τουρνουά και βγάζουν ξανά την Ελλάδα στους δρόμους. Ο φωτογραφικός φακός αιχμαλωτίζει τη μεγαλύτερη στιγμή του ελληνικού βόλεϊ. Τη στιγμή που η μικρή Ελλάδα, μεγάλωσε!
Οι δώδεκα που κατέκτησαν το χάλκινο μετάλλιο: Στέλιος Καζάζης, Μιχάλης Τριανταφυλλίδης, Τάσος Τεντζέρης, Δημήτρης Γόντικας, Σωτήρης Αμαριανάκης, Σάκης Μουστακίδης, Βαγγέλης Κουτσονίκας, Κώστας Μαργαρώνης, Δημήτρης Καζάζης, Γιώργος Ντράγκοβιτς, Μάκης Δημητριάδης και Γιάννης Νικολαΐδης.
Πηγή: onsports.gr
