Είναι οι πατριώτες. Όχι οι πατριώτες των λόγων, αλλά των πράξεων. Αυτοί που μπορούν να φωνάζουν για την Ελλάδα (άσχετα αν διαφωνεί κανείς μαζί τους), αλλά ταυτόχρονα να προσφέρουν φιλοξενία, άσυλο, τροφή στους πρόσφυγες. Αυτή τη μορφή πατριωτισμού όμως την καπηλεύτηκαν πολλές φορές οι φασίστες, είτε οι προερχόμενοι από τον κόλπο της Χρυσής Αυγής είτε όχι. Εξαιτίας τους έμπαινε στο ίδιο καλούπι και ο πατριωτισμός.
Πριν όμως καταλήξουμε να αναλύσουμε σε κοινωνιολογικές θεωρήσεις των παραπάνω -ισμών, μπαίνουμε στο νόημα. Ανήμερα της Πρωτομαγιάς συνέβη ένα περιστατικό που μας δείχνει ποια πρέπει να είναι η δράση του πατριωτισμού και ποια η διαφοροποίηση του από την εκβολή στον ρατσισμό και τον εγκωμιασμό του ναζισμού εν προκειμένω.
Ο Μητροπολίτης Χίου, Ψαρών και Οινουσσών, Μάρκος , ήταν ο επικεφαλής στις εκδηλώσεις μνήμης της σφαγής των Χιωτών στη Μονή Αγίου Μηνά το 1822 από τους Τούρκους, καθώς και την καταστροφή των εικόνων. Εκεί όμως βρέθηκε και ένας βουλευτής της Χρυσής Αυγής, Αντώνης Γρέγος. Ο Μητροπολίτης τον έδιωξε και απευθυνόμενος εμμέσως στο «κλιμάκιο» της Χρυσής Αυγής, τόνισε ότι η αγάπη του για το έθνος δεν του επιτρέπει να κάνει διαχωρισμό των ιστορικών γεγονότων.
Μάλιστα υπογράμμισε ότι ο παππούς του χάθηκε το 1941, όταν η ναζιστική Γερμανία τορπίλισε το πλοίο του Εμπορικού Ναυτικού στο οποίο ταξίδευε ειρηνικά για να βγάλει το ψωμί των παιδιών του.
«Δίπλα στη σφαγή της Χίου είναι και το Δίστομο. Η αγάπη μου για το έθνος δεν μου επιτρέπει να κάνω διαχωρισμό των ιστορικών γεγονότων», ανέφερε χαρακτηριστικά ο Μητροπολίτης Χίου Μάρκος. Δεν γνωρίζουμε ποια είναι γενικότερα η δράση και το modus lavorandi του, οπότε κρίνουμε αποκλειστικά και μόνο την πράξη του, που κήρυξε ανεπιθύμητη τη Χρυσή Αυγή
Η στάση του Μητροπολίτη Μάρκου, εκτός ότι αναδεικνύει και τη διαφορά των κληρικών, δείχνει και μια παραπάνω αξία. Σε μια Εκκλησία που έχει σε ηγετικές θέσεις Αμβρόσιους, προσφέρει μια παρηγοριά ότι υπάρχουν και τα αντίβαρα. Φωνάζουν λιγότερο σε σχέση με τους κούφιους, γι΄αυτό και δεν ακούγονται συχνά. Αλλά υπάρχουν. Και τους αξίζει πολύ περισσότερη προβολή από τους άλλους. Ακριβώς γιατί αυτοί ή οι πράξεις τους πρέπει να είναι το παράδειγμα.
Καλό είναι να αναδεικνύουμε πράξεις που στέκονται στην ουσία αυτού που κάποιος επιλέγει χριστιανική διδασκαλία, αλλά εμείς απλά θα το αποκαλέσουμε ανθρωπισμό και λογική.
Δεν μπορεί ένας εκπρόσωπος κόμματος που επαινεί ναζιστικά ιδεώδη τα οποία βασάνισαν την Ελλάδα, να καταθέτει στεφάνι εις ένδειξη πατριωτισμού. Δεν μπορεί να λυμαίνει ο ρατσισμός τη μνήμη μιας χώρας. Δεν διανοείται ένας λογικός άνθρωπος η αγάπη για τη χώρα να αντιτίθεται στην αλληλεγγύη προς τους ανθρώπους που αναζητούν μια καλύτερη ζωή.
Τα άρθρα που δημοσιεύονται στην κατηγορία «Απόψεις» εκφράζουν τον/την συντάκτη/τριά τους και οι θέσεις δεν συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του koutipandoras.gr
