Επιχειρούν να περάσουν τροπολογία που υποχρεώνει το Δημόσιο να αποζημιώνει επενδυτές

Τροπολογία, μέσα στο νομοσχέδιο διάλυσης του ΕΟΠΥΥ, κατέθεσε η κυβέρνηση, η οποία προβλέπει ότι το ελληνικό δημόσιο θα συνυπογράφει, πλάι στο ΤΑΙΠΕΔ, όποιες συμβάσεις εκποίησης δημόσιας περιουσίας κρίνει, αναλαμβάνοντας υποχρέωση αποζημίωσης των «επενδυτών» σε περίπτωση που ζημιωθούν από καθυστερήσεις οφειλόμενες «σε πράξεις ή παραλείψεις» δημοσίων υπηρεσιών, όπως η αρχαιολογία ή η πολεοδομία.

Η τροπολογία, η οποία θα συζητηθεί την προσεχή Πέμπτη στην Ολομέλεια της Βουλής, ουσιαστικά, καθιστά το ελληνικό κράτος υπόλογο απέναντι σε κερδοσκοπικά Funds ή πολυεθνικές, οι οποίες ανά πάσα στιγμή και με την παραμικρή αφορμή μπορούν να προβάλλουν αξιώσεις αποζημίωσης.

Όπως αναφέρει σε γραπτή ανακοίνωσή της η βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Νάντια Βαλαβάνη: “οι προσπάθειες επίκλησης, στην Αιτιολογική Έκθεση, δύο «αιτιολογιών» για την προτεινόμενη ρύθμιση δεν αποτελούν παρά φτηνές δικαιολογίες, που η χώρα θα πληρώσει πανάκριβα.

Πρώτον, η κυβέρνηση επικαλείται την ανάγκη επιτάχυνσης των ιδιωτικοποιήσεων, επειδή το συνολικό τους αντίτιμο καταβάλλεται στον Ειδικό Λογαριασμό των δανειστών στην Τράπεζα της Ελλάδας με προορισμό την αποπληρωμή (ενός μη βιώσιμου) δημόσιου χρέους, πράγμα που κατά την Αιτιολογική Έκθεση αποτελεί «εθνικό διακύβευμα». Δεν λέει τίποτα, αντίθετα, για το ότι τέτοια θηριώδη χρέη δεν πληρώθηκαν ποτέ στην παγκόσμια ιστορία και ότι «εθνικό διακύβευμα» αποτελεί όχι το εφάπαξ ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας, απολύτως αναγκαίας για οποιοδήποτε πρόγραμμα παραγωγικής ανασυγκρότησης, αλλά η επίτευξη συμφωνίας για απαλλαγή από το μεγαλύτερο μέρος του χρέους, μορατόριουμ τόκων και αποπληρωμή του υπόλοιπου με ρήτρα ανάπτυξης.

Αυτό φαίνεται  ξεκάθαρα και στην περίπτωση της πρώτης Σύμβασης Παραχώρησης, στην οποία επιδιώκεται να γίνει χρήση της ρήτρας αποζημίωσης, αυτής του Ελληνικού. Με υπολογιζόμενη αξία 5 δις το 2011, όταν δρομολογήθηκε το ξεπούλημα του, οι πληροφορίες αναφέρουν ότι η τελική «συμφωνία» θα κλείσει κάτω από το 10% της αρχικά υπολογισμένης τιμής (στα 300-400 εκ. ευρώ, κι αυτά με δόσεις). Και με επιπλέον υποχρέωση του Δημοσίου να δαπανήσει για μετεγκατάσταση των 70 κοινοφελών χρήσεων που στεγάζονται σήμερα στο πρώην αεροδρόμιο και στην παραλιακή ζώνη του Αγίου Κοσμά, για κατεδαφίσεις των 400 κτισμάτων του και για «βύθιση» της παραλιακής λεωφόρου ώστε να ενοποιηθεί το «καλύτερο παραθαλάσσιο οικόπεδο της Μεσογείου», 2,5 δις ευρώ…

Δεύτερον, η κυβέρνηση διαβεβαιώνει ότι «το Ελληνικό Δημόσιο υπέχει ούτως ή άλλως αντικειμενική εξωσυμβατική ευθύνη για τις παράνομες πράξεις και παραλείψεις των ως άνω φορέων και υπηρεσιών που είναι όργανα του» κατά το άρθρο 105 του Εισαγωγικού Νόμου του Αστικού Κώδικα  και ότι η συγκεκριμένη ρύθμιση κρίνεται εύλογη για λόγους ασφάλειας δικαίου απέναντι στους «επενδυτές».

Εδώ επιχειρείται εξόφθαλμη λαθροχειρία: Το άρθρο 105 αφορά παράνομες πράξεις των δημοσίων υπηρεσιών και, βέβαια, σε αυτή την περίπτωση ισχύει κι εφαρμόζεται έτσι κι αλλιώς και για τις ιδιωτικοποιήσεις, χωρίς να απαιτούνται επιπρόσθετες ρυθμίσεις. Η προτεινόμενη ρύθμιση όμως αφορά όλες τις πράξεις φορέων και υπηρεσιών του Δημοσίου, δηλ. και τις νόμιμες: Τις περιπτώσεις, κατά τις οποίες οι καθυστερήσεις προκύπτουν όχι επειδή παραβιάζεται, αλλά επειδή εφαρμόζεται η νομοθεσία!   

Μ’  άλλα λόγια, η ρύθμιση αυτή όχι μόνο δεν οδηγεί σε «ασφάλεια δικαίου», όπως ψευδώς ισχυρίζεται η Κυβέρνηση στην Αιτιολογική Έκθεση, αλλά αντίθετα, με το πρόσχημα της αποφυγής καταβολής αποζημίωσης  από μεριάς του Δημόσιου, ουσιαστικά «προτρέπει» τις δημόσιες υπηρεσίες και οργανισμούς στη «χαλαρή εφαρμογή» ή και τη μη τήρηση των όποιων προστατευτικών για το περιβάλλον, την πολεοδομία, τις αρχαιότητες κλπ κανόνων δικαίου δεν έχουν ακόμα κατεδαφιστεί μετά τις νομοθετικές «μεταρρυθμίσεις» που επιβλήθηκαν μέσω των Μνημόνιων”.