Στο άρθρο με τίτλο «Οι Έλληνες συνταξιούχοι τα βγάζουν πέρα ήδη οριακά», η Ε. Αχτσιόγλου, σημειώνει ότι «δεν μπορούμε να αποδεχθούμε την επιμονή του ΔΝΤ για περαιτέρω περικοπές στις συντάξεις» και προσθέτει:
«Ως υπουργός θα πρέπει να δώσω τη δική μου απάντηση ελπίζοντας ότι, η γενική διευθύντρια του ΔΝΤ, Κριστίν Λαγκάρντ θα την ακούσει».
Η υπουργός Εργασίας υποστηρίζει ότι, το αφήγημα πως το συνταξιοδοτικό σύστημα στην Ελλάδα είναι υπέρ το δέον γενναιόδωρο και πως «στραγγίζει την οικονομία» -το οποίο χρησιμοποιούν οι πιστωτές της Ελλάδας- βασίζεται αποκλειστικά σε στατιστικά στοιχεία που αναφέρουν ότι οι συντάξεις απαιτούν από τον κρατικό προϋπολογισμό γύρω στα 11% του ΑΕΠ της Ελλάδας όταν ο μέσος όρος στην Ευρωζώνη είναι 2,25%.
«Αυτή η σύγκριση είναι παραπλανητική», υπογραμμίζει η υπουργός Εργασίας, καθώς όπως αναφέρει «μετά την εφαρμογή του νέου συνταξιοδοτικού συστήματος πέρυσι, το συνολικό καθεστώς χρηματοδότησης των συντάξεων ανέρχεται στο 9% του ΑΕΠ. Επιπλέον, ο μέσος όρος στην Ευρωζώνη βγαίνει από το κόστος χρηματοδότησης των ελλειμμάτων των συνταξιοδοτικών συστημάτων και όχι βάσει του συνολικού κόστους. Στην Ελλάδα αντίστοιχα αυτό φθάνει στο 5% του ΑΕΠ».
Η Έφη Αχτσιόγλου καλεί το ΔΝΤ να εξετάσει και άλλους τομείς κοινωνικών δαπανών όπου η Ελλάδα υπολείπεται σημαντικά σε σχέση με τον μέσο όρο στην ΕΕ – όπως στο σύστημα υγείας αλλά και στα προνοιακά επιδόματα για αναπήρους, οικογένειες, παιδιά και στέγασης.
Όπως επίσης υπογραμμίζει η υπουργός Εργασίας οι συντάξεις στην Ελλάδα λειτουργούν υποβοηθητικά ως «κοινωνικό δίκτυ ασφάλειας» συμπληρώνοντας κενά.
«Το συμπέρασμα είναι πως οι ηλικιωμένοι στην Ελλάδα βρίσκονται σε χειρότερη θέση απο άλλους στην Ευρώπη επειδή δεν έχουν άλλα επιδόματα», αναφέρει χαρακτηριστικά.
«Το μέσο εισόδημα για έναν συνταξιούχο 65 ετών είναι περίπου 9.000 ευρώ, σε σύγκριση με το αντίστοιχο στην Ευρώπη ύψους 20,000 ευρώ», υπογραμμίζει.
Η επιστολή καταλήγει με την επισήμανση ότι «στο Νταβός η κ. Λαγκάρντ είχε προειδοποιήσει κυβερνητικούς αξιωματούχους για την αυξανόμενη ανισότητα και την φτώχεια, παροτρύνοντάς τους να σκεφθούν πως θα αντιμετωπίσουν τη δυσαρέσκεια των πολιτών. Το να επιμένει για περαιτέρω μείωση των συντάξεων ενώ οι Έλληνες συνταξιούχοι επιβιώνουν οριακά σίγουρα δεν αποτελεί έναν τρόπο αντιμετώπισης της δυσαρέσκειας των πολιτών».
