«Σου είχα εμπιστοσύνη επειδή ήμασταν σύντροφοι. Μα την ποδοπάτησες, Βλαντιμίρ αυτή την εμπιστοσύνη. Δεν τη λογάριασες. Και αν δεν υπάρχει εμπιστοσύνη ανάμεσά μας, πώς γίνεται να ζούμε μαζί; Ε, φαίνεται ότι ήρθε πια το τέλος της κοινής μας ζωής. Το τέλος της ευτυχίας μας».
Η Αλεξάνδρα Μιχάιλοβνα Κολοντάι (1872 – 1952) υπήρξε αγωνίστρια του ρωσικού επαναστατικού κινήματος. Έγραψε αρκετά βιβλία και άρθρα, στα οποία ασχολείται κυρίως με το γυναικείο επαναστατικό κίνημα. Ένα από αυτά είναι η «Βασιλίσα Μαλιγκίνα» που εκδόθηκε πρόσφατα στην ελληνική γλώσσα από τη Σύγχρονη Εποχή. Η πλοκή του έργου έχει στο επίκεντρο τη συζυγική σχέση ανάμεσα στην μπολσεβίκα Βασιλίσα Μαλίγκινα που δουλεύει σε πλεκτήριο και στον αναρχικό εργάτη Βολόντια Ιβάνοβιτς, μετανάστη στην Αμερική, ο οποίος επέστρεψε στη Ρωσία για να πάρει ενεργό μέρος στην επανάσταση και εντάχθηκε στους μπολσεβίκους κάτω από την αίγλη του Οκτώβρη και την επιρροή της Βασιλίσα.
Μέσα από τις σελίδες του βιβλίου, η συγγραφέας αναλύει την προσωπικότητα και τη στάση ζωής της κεντρικής ηρωίδας που έζησε την περίοδο της προετοιμασίας και της νίκης της επανάστασης αλλά και τα πρώτα χρόνια της σοσιαλιστικής οικοδόμησης. Η Κολλοντάι περιγράφει με ανθρώπινο βλέμμα τον ρόλο της γυναίκας στη νέα πραγματικοτητα, τον γάμο ως ένωση ελεύθερων ανθρώπων, το ζήτημα των σχέσεων στο σοσιαλισμό συνδυάζοντας το προσωπικό με το πολιτικό.
Οι απόψεις της Κολλοντάι, αν και δεν κυριάρχησαν την περίοδο εκείνη, εγγράφονται στο σοβιετικό σύμπαν. Η συγκεκριμένη έκδοση, αν συνδυαστεί με τη μελέτη ρώσικων πηγών, θα μπορούσε να αποτελέσει μια αφετηρία για την κουβέντα σχετικά με το ζήτημα του έρωτα, του γάμου, τη σχέση ανάμεσα σε δυο ανθρώπους στο Σοσιαλισμό αλλά και στο παρόν.
Λίγα λόγια για τη συγγραφέα με βάση το σημείωμα της έκδοσης
Η Αλεξάνδρα Κολλοντάι ήταν μέλος του ΣΔΕΚΡ από το 1906, ενταγμένη στους μενσεβίκους, προσχώρησε στους μπολσεβίκους το 1915. Έχοντας λάβει μέρος στη σύνοδο της ΚΕ που αποφάσισε την οργάνωση της εξέγερσης υπήρξε αντιπρόσωπος στο 2ο Συνέδριο των Σοβιέτ τον Οκτώβρη του 1917.
Συμμετείχε στην πρώτη σοβιετική κυβέρνηση ως λαϊκή επίτροπος για την Κοινωνική Πρόνοια ενώ το 1918 παραιτήθηκε λόγω των «αριστερών κομμουνιστικών» της θέσεων. Αργότερα αναγνώρισε τα λάθη της.
Το 1920 ήταν επικεφαλής του Γυναικείου Τμήματος της ΚΕ του ΚΚΡ (μπ.). στη διάρκεια της συζήτησης για τα συνδικάτα όμως η Κολοντάι πήρε τη θέση της «Εργατικής Αντιπολίτευσης». Το 1921-22 ήταν γραμματέας της Παγκόσμιας Γραμματείας Γυναικών.
Ήταν η πρώτη γυναίκα που ανέλαβε πρεσβευτικό αξίωμα στον κόσμο, υπηρετώντας από το 1923 ως Σοβιετική εκπρόσωπος κι εμπορική αντιπρόσωπος στη Νορβηγία το 1926, στο Μεξικό ως ακόλουθος πρεσβείας και στη Σουηδία ως πρεσβεύτρια (1930-45). Μετά το 1945 διετέλεσε σύμβουλος του υπουργείου Εξωτερικών Υποθέσεων της Σοβιετικής Ένωσης.
