Εξοργισμένα τα ελληνικά ΜΜΕ με τις offshore και τα κρυφά ακίνητα… των ξένων ηγετών

Χαρακτηριστική είναι η εκτενής ανάλυση που έγινε σήμερα από το ραδιόφωνο του ΣΚΑΪ και τον Παύλο Τσίμα, ο οποίος έκανε λόγο για «νίκη της απληστίας επί της στοιχειώδους λογικής που επιβάλλει η κοινωνική συνοχή».

Ο Παύλος Τσίμας αφιέρωσε αρκετά λεπτά από την εκπομπή του για να παρουσιάσει τη δημοσιογραφική επιτυχία του ICIJ, τονίζοντας με κάθε ευκαιρία τη σύμπραξη μεγάλων διεθνών ΜΜΕ. Στην εξαιρετική ανάλυσή του, η οποία -αν αλλάζαμε τα ονόματα- θα μπορούσε κάλλιστα να αναφέρεται και στο ελληνικό πρωθυπουργικό ζεύγος και στις αποκαλύψεις του Documento που έχουν δει τα τελευταία χρόνια το φως της δημοσιότητας, ο κ. Τσίμας κατακεραυνώνει το φαινόμενο ηγέτες χωρών να «ληστεύουν τη χώρα τους και κρύβουν το αποτέλεσμα της ληστείας σε κάποιον φορολογικό παράδεισο».

Στην εκπομπή του σήμερα αναφέρει ο Παύλος Τσίμας:

«Εδώ προκύπτουν κάποια θέματα: Πρώτον ότι o πλούτος συνεχίζει να κρύβεται από τις φορολογικές αρχές σε φορολογικούς παραδείσους, παρά την πολλή συζήτηση που έχει γίνει, παρά τις προσπάθεις και παρά τις υποσχέσεις ότι θα βρουν έναν τρόπο τα κράτη να τα αντιμετωπίσουν. Ούτε θέλουν ούτε μπορούν προς το παρόν. Στη μάχη «απληστία» εναντίον «κοινωνικής συνοχής» κερδίζει η απληστία. 

Υπάρχει μια δεύτερη διάσταση που σε αυτή τη διαρροή των Pandora Papers είναι πολύ έντονη: Είναι πολλά τα πολιτικά πρόσωπα. Ηγέτες χωρών οι οποίοι εμφανίζονται να καταληστεύουν τη χώρα τους και να κρύβουν το προϊόν της ληστείας σε φορολογικούς παραδείσους. Υπάρχουν 35 εν ενεργεία ή πρώην ηγέτες χωρών που είναι σε αυτή τη λίστα. Ξεχωρίζει η οικογένεια Αλίεφ από το Αζερμπαϊτζάν, 400 εκατ. σε ακίνητα στη Μ. Βρετανία μέσω off shore. Είναι ο βασιλιάς Αμπντάλα της Ιορδανίας ο οποίος εμφανίζεται να έχει περιουσία 100 εκατ. ευρώ σε διάφορες περιοχές του κόσμου, πάντα μέσω offshore. Είναι ο πρωθυπουργός της Τσεχίας, της Κένυα, της Ουκρανίας. Και μια αναφορά στα κοντινά μας, ο πρόεδρος Αναστασιάδης που η δικηγορική του εταιρεία φαίνεται να έχει διαχειριστεί μέσω offshore τα χρήματα ενός αμφιλεγόμενου ρώσου ολιγάρχη.

Η συζήτηση είναι μεγάλη. Ένα είναι αυτό: το να κρύβεται τόσο μεγάλος πλούτος σε φορολογικούς παραδείσους είναι μια νίκη της απληστίας επί της στοιχειώδους λογικής που επιβάλλει η κοινωνική συνοχή. Που επιβάλλει να φορολογούνται οι άνθρωποι που έχουν χρήματα για να χρηματοδοτείται ένα κοινωνικό κράτος που εξασφαλίζει την κοινωνική συνοχή. Ένα δεύτερο είναι το φαινόμενο ηγέτες χωρών, δικτάτορες συνήθως, βασιλείς, διάφοροι, που ληστεύουν τη χώρα τους και κρύβουν το αποτέλεσμα της ληστείας σε κάποιον φορολογικό παράδεισο».

Η αλήθεια είναι ότι με όλα αυτά δε θα μπορούσε να διαφωνήσει κανένας δημοκρατικός πολίτης. Το ερώτημα είναι βέβαια, αν οι ευαισθησίες περί «απληστίας», «κοινωνικής συνοχής» και ηγετών που «ληστεύουν τις χώρες τους», περιορίζονται μόνο… εκτός συνόρων, αφού η αντιμετώπιση των κυρίαρχων ΜΜΕ στις αποκαλύψεις του Documento για το πόθεν έσχες του πρωθυπουργού και της συζύγου του, τις offshore εταιρείες της και τις… «ηχηρές» αγορές ακινήτων στο εξωτερικό, δεν ήταν εξίσου… ένθερμες.