FAZ: Ο Αλ. Τσίπρας έχει ρεαλιστικές πιθανότητες να γίνει πρωθυπουργός
Αναφορές για τον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ Αλέξη Τσίπρα φιλοξενούν σήμερα οι εφημερίδες Frankfurter Allegmeine Zeitung και Die Zeit, εν όψει των ευρωεκλογών και με αφορμή την υποψηφιότητά του για την προεδρία της Κομισιόν
Η συντηρητική Frankfurter Allgemeine Zeitung υπογραμμίζει τις δυσκολίες που συναντούν οι πολιτικές ομάδες του ευρωκοινοβουλίου στη διαδικασία αναζήτησης προσωπικοτήτων που θα ηγηθούν των ευρωψηφοδελτίων, διευκρινίζοντας ότι μόνο οι Σοσιαλδημοκράτες και η Αριστερά έχουν διευθετήσει χωρίς προβλήματα το ζήτημα. Οι μεν επιλέγοντας τον Μάρτιν Σουλτς και οι δε τον Αλέξη Τσίπρα.
«Στην Αριστερά σημειώθηκε ευρεία συναίνεση ότι ο νεαρός σταρ της ελληνικής πολιτικής θα είναι ο καταλληλότερος επικεφαλής στις ευρωπαϊκές εκλογές. Άλλωστε σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις, ο ΣΥΡΙΖΑ φτάνει το 30%. Ένα τέτοιο ποσοστό μπορούν μόνο να ονειρευθούν άλλα αριστερά και κομμουνιστικά κόμματα στην Ευρώπη», γράφει η εφημερίδα, όπως μεταδίδει η Deutsche Welle και προσθέτει ότι ο Τσίπρας αναδείχθηκε με 86% επικεφαλής του ψηφοδελτίου της Αριστεράς.
«Πολλοί ωστόσο στις Βρυξέλλες αμφιβάλλουν για το εάν τελικά ο κ.Τσίπρας πάει μόνιμα στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, καθώς σε τελική ανάλυση έχει ρεαλιστικές πιθανότητες να γίνει πρωθυπουργός στη χώρα του», επισημαίνει η FAZ.
Η Die Zeit προσπαθεί να αποκωδικοποιήσει το περιορισμένο ενδιαφέρον των πολιτών για τις ευρωεκλογές στο παράδειγμα της ανοιχτής ηλεκτρονικής ψηφοφορίας που διοργάνωσαν οι Πράσινοι με απελπιστικά μικρή ανταπόκριση.
Αναζητώντας τους λόγους του μειωμένου ενδιαφέροντος, μολονότι οι επικεφαλής των ευρωψηφοδελτίων αναμένεται να είναι παράλληλα και υποψήφιοι για την προεδρία της Κομισιόν, η εφημερίδα παρατηρεί μεταξύ άλλων: «Η καλή αυτή ιδέα έρχεται αντιμέτωπη με μια σειρά πρακτικών εμποδίων. Ποιοι πολιτικοί είναι γνωστοί πανευρωπαϊκά; Ποια γλώσσα μιλάει ο έλληνας Αλέξης Τσίπρας, που είναι υποψήφιος της Αριστεράς, όταν διεξάγει προεκλογικό αγώνα στο Παρίσι ή στην Μαδρίτη. Σε ποια δημοσιότητα απευθύνονται οι υποψήφιοι τη στιγμή που η κοινή ευρωπαϊκή δημοσιότητα βρίσκεται ακόμη στα σπάργανα; […] Πολύ συχνά οι εθνικές προοπτικές είναι σημαντικότερες από το κόμμα στο οποίο ανήκουν οι υποψήφιοι».
