Γ. Χριστοφορίδης υποψήφιος βουλευτής ΑΝ.ΕΛ Α' Πειραιά: "Τα προβλήματα πρέπει να τα λύσει η δική μας γενιά"

Ένας νέος άνθρωπος από το δημοσιογραφικό σινάφι μπαίνει στον πολιτικό στίβο. Το όνομά του είναι Γιώργος Χριστοφορίδης και είναι ένας από τους δύο εκδότες της εφημερίδας «Το Χωνί».
Το koutipandoras.gr μίλησε μαζί του και ιδού τι μας είπε:  
«Ο Γιώργος Χριστοφορίδης είναι ένας άνθρωπος από οικογένεια δημοσιογράφων, που αυτό που ήθελε από τότε που θυμάται τον εαυτό του, ήθελε να είναι δημοσιογράφος.
Η αλήθεια είναι ότι δεν είχε σκεφτεί ποτέ να ασχοληθεί με την πολιτική. Είναι εφημεριδάς, αυτό που λέμε εμείς στην πιάτσα.
Έχει περάσει από όλες τις εφημερίδες της Ελλάδας και κάποια στιγμή αποφάσισε και αυτό ήταν η φυσιολογική εξέλιξη, να ανοίξει την δική του εφημερίδα «Το Χωνί». Την Κυριακάτικη αντιμνημονιακή εφημερίδα που εκδίδει μαζί με τον Μάνο Κακλαμάνο, τον συνεταίρο του.
«Το Χωνί» το βγάλανε γιατί ήθελαν να κάνουν την δική τους εφημερίδα και ακριβώς αυτό που λέμε και οι δύο από την πρώτη στιγμή, να λέμε την αλήθεια που οι άλλοι σας κρύβουν.
Διότι αυτή την στιγμή, θεωρούμε ότι η γενικότερη Χούντα που έχει εγκατασταθεί στον τόπο με τα διατάγματα, τις πράξεις νομοθετικού περιεχομένου και τι λοιπές πρωτόφαντες πολιτικές πρακτικές που έχει εφαρμόσει η κυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ επεκτείνεται και στο πεδίο των media, όπου έχουμε μια πρωτοφανή ομερτά, όπου η αλήθεια δεν φτάνει στο κόσμο, ο οποίος δεν ενημερώνεται ή ενημερώνεται για ότι βολεύει την κυβέρνηση και εξαφανίζονται όσα δεν την βολεύουν.
Έτσι «Το Χωνί» από τις 25 Μαρτίου 2012 κάθε Κυριακή όπως και «toxwni.gr», ενημερώνει τον κόσμο. Όπως κάνουν πολύ λίγα αντισυστημικά Μέσα.
Όπως κάνει το «HOT DOC» και το «koutipandoras.gr» και λίγα αλλά μετρημένα στα δάχτυλα Μέσα στην Ελλάδα.
Από την πρώτη στιγμή στο «Χωνί» αυτό που θέλαμε είναι η ένωση του αντιμνημονιακού μετώπου. Με ένα πρώταγμα. Να φύγει αυτή η κυβέρνηση που έχει οδηγήσει τον ελληνικό λαό στην κατάντια που βρίσκεται και επιτέλους ο φόβος να αντικατασταθεί από την ελπίδα και να δούμε ένα πραγματικό φως στο τούνελ και όχι αυτά που μας λένε περί success story, το οποίο όλο έρχεται και ποτέ δεν το βλέπουμε και στην θέση του βλέπουμε ΕΝΦΙΑ, αυξήσεις ΦΠΑ, κλπ.
Η κάθοδος στην πολιτική εντάσσεται ακριβώς στο πλαίσιο αυτού που «Το Χωνί» προτείνει εδώ και πολύ καιρό.
Την δημιουργία ενός μετώπου στο οποίο να ενωθούν οι αντιμνημονιακές δυνάμεις και όλες μαζί να προσπαθήσουν να βγάλουν τον τόπο από το αδιέξοδο και να δει ο ελληνικός λαός μια άσπρη μέρα.
Υπάρχει απόλυτη ανάγκη για συμμαχίες, κατά την γνώμη μου. Όταν ο Πάνος ο Καμμένος μου έκανε την πρόταση να κατέβω βουλευτής, έσπευσα να την δεχθώ και μάλιστα να κατέβω και στην Α’ Πειραιώς για συμβολικούς λόγους, μιας και εκεί είναι η έδρα που είχε πάρει με τους ΑΝ.ΕΛ. ο Παναγιώτης Μελάς ο οποίος είπε αυτά τα απίστευτα πράγματα για 20% και 80% και από εκεί που μας μιλούσε για κυβέρνηση που καταστρέφει την Ελλάδα, τελικά με την ψήφο του, επιχείρησε, δεν τα κατάφερε βεβαίως, να της δώσει παράταση ζωής.
Αυτή την έδρα θέλουμε να ξαναπάρουμε. Με αυτό το σκεπτικό συμμετέχω στους ΑΝ.ΕΛ.
Αυτό που εγώ κομίζω στην πολιτική είναι η δημοσιογραφική μου ματιά. Να ψάχνεις τα πραγματικά στοιχεία, να βλέπεις τα πραγματικά δεδομένα, που πολλές φορές είναι κρυμμένα.
Να επιχειρείς ταυτόχρονα να εντοπίζεις, να στηλιτεύεις.
 Επιδιώκω ταυτόχρονα, εφόσον με επιλέξει ο ελληνικός λαός, να πάρω και ένα άλλο ρόλο. Στην πρώτη γραμμή πολύ πρακτικά, όπως έχει κάνει και «Το Χωνί», να καταθέτω νομοθετικές προτάσεις, προσφυγές, ακόμα και μηνύσεις για την κρατική χρηματοδότηση της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ.
Με αυτό τον τρόπο μπαίνω στην πρώτη γραμμή και επιχειρώ να δώσουμε κάτι καλύτερο την επόμενη μέρα στον τόπο.
Αυτό που λέτε για τις συμμαχίες είναι πολύ σημαντικό. Η δική μου εκτίμηση είναι ότι αυτό το μέτωπο επικεφαλής του οποίου τίθενται οι ΑΝ.ΕΛ είναι απαραίτητο να έχει ισχυρή παρουσία την επόμενη μέρα στην Βουλή, έτσι ώστε σε συνεργασία με μια κυβέρνηση με κεντρικό πόλο τον ΣΥΡΙΖΑ, αφού όλα δείχνουν πως προς τα εκεί οδηγούμαστε, να ασκηθεί οικονομική πολιτική που επιτέλους, θα κάνει μια πραγματική διαπραγμάτευση και όχι μόνο ανθρώπους που θα λένε ναι.
Κάτι που δεν ξέρω πως εξηγείται. Ίσως γιατί κάθε φορά που πάνε στην Μέρκελ, αυτή έχει και ένα πακέτο με χαρτιά και ονόματα από τις καταθέσεις του Χριστοφοράκου και της SIEMENS;
Μια κυβέρνηση λοιπόν που θα πάει στους εταίρους και θα πει «Κοιτάξτε εδώ τα πράγματα δεν είναι ακριβώς έτσι. Το χρέος δεν είναι όλο ευθύνη της Ελλάδος. Και ο δανειστής έχει ευθύνη που δανείζει κάποιον που ξέρει ότι δεν μπορεί να το πληρώσει».
Βέβαια στην κουβέντα πρέπει να μπούνε όλα αυτά με τις μίζες, οι γερμανικές αποζημιώσεις.
Όλα αυτά είναι αποτελέσματα του συστήματος.
Με την βοήθεια κάποιον συστημικών media και εμπλοκής των ιδιοκτητών τους και κάποιον έμμισθων κονδυλοφόρων, συντηρούνταν αυτό το σύστημα, όσων κλέψανε τον ιδρώτα του ελληνικού λαού.
Πείθανε κάθε φορά μέσα από τα δελτία των ειδήσεων ότι όλα αυτά γίνανε για το καλό μας. Στην συνέχεια προσπάθησαν να μας πείσουν ότι όλοι μαζί τα φάγαμε.
Ζήσαμε ένα οικονομικό πολιτικό σύστημα σε απόλυτη διαπλοκή το οποίο σε αγαστή συνεργασία με τους δανειστές μας, μας δάνειζαν ενώ ξέραμε ότι δεν μπορούμε να πληρώσουμε, ώστε να πληρώνουμε τις μίζες της SIEMENS.
Πλέον ο Ελληνικός λαός ξύπνησε και θα βάλει όλους αυτούς στην θέση τους και πρώτα απ όλα τους δανειστές μας.
Τόσο ο ΣΥΡΙΖΑ όσο και οι ΑΝ.ΕΛ έχουν ακριβώς αυτό το πρόγραμμα στο οικονομικό πεδίο.
Οι ΑΝ.ΕΛ, ο Πάνος Καμμένος και η συμμαχία, με την οποία κατεβαίνω στην Α΄ Πειραιά, θα είναι οι εγγυητές της επόμενης μέρας, ώστε και τα εθνικά μας θέματα να προασπιστούν και η χώρα να μην μπει σε καμιά περιπέτεια και τα πράγματα σταδιακά να βελτιωθούν.
Την επόμενη μέρα θα δούμε τους συσχετισμούς που θα έχει δώσει ο ελληνικός λαός στην βουλή. Με δεδομένους αυτούς τους συσχετισμούς θα κάτσουμε κάτω και θα τα δούμε όλα.
Στο οικονομικό πεδίο δεν υπάρχουν πολλές αποκλίσεις.
Στα εθνικά θέματα και εκείνο της θρησκείας η πλευρά των ΑΝ.ΕΛ θεωρώ ότι θα θέσει κάποιες κόκκινες γραμμές και θεωρώ ότι και ο ΣΥΡΙΖΑ έχει την ωριμότητα να καθίσει σε ένα τραπέζι και να κάνει μια συμφωνία και προφανώς θα βρεθεί μια μέση λύση.
Θα με χαρακτήριζε καλύτερα η φράση «Πάμε τώρα να αλλάξουμε τα πράγματα σε αυτό τον τόπο γιατί το πρόβλημα που ζούμε είναι ένα πρόβλημα που πρέπει να λύσει η δική μας η γενιά».