Γυναίκες και ο Εντουάρντο Γκαλεάνο

«Ο Άγιος Χρυσόστομος, έλεγε «όταν μίλησε η πρώτη γυναίκα προκάλεσε το προπατορικό αμάρτημα» και ο Άγιος Αμβρόσιος συμπέραινε «αν αφήσουμε τη γυναίκα να μιλήσει πάλι, θα ξαναφέρει καταστροφές στον άνθρωπο». Η καθολική εκκλησία τους απαγόρευσε να μιλάνε. Οι φανατικοί μουσουλμάνοι τις ακρωτηριάζουν και τους καλύπτουν το πρόσωπο. Οι πολύ ορθόδοξοι Εβραίοι ξεκινούν τη μέρα τους λέγοντας Σε ευχαριστώ Κύριε που δεν μ΄ έκανες γυναίκα.

Ξέρουν να ράβουν, ξέρουν να μαντάρουν, ξέρουν να υποφέρουν και να μαγειρεύουν. Κόρες υπάκουες, μητέρες αφίλαυτες, σύζυγοι υποταγμένες. Εδώ και αιώνες ή χιλιετίες είναι έτσι, αν και για το παρελθόν τους δεν γνωρίζουμε τίποτα. Αντίλαλος ανδρικών φωνών, σκιές άλλων σωμάτων. Για να επαινέσουμε ένα σημαντικό άντρα λέμε: Πίσω από κάθε μεγάλο άντρα υπήρξε μία γυναίκα, υποβιβάζοντας έτσι τη γυναίκα, σαν να ήταν απλώς ένα δεκανίκι. Σήμερα θα σας αφηγηθώ με τον τρόπο μου, κάποιες ιστορίες γυναικών, που δεν συμπίπτουν πάντα με αυτή τη ταυτότητα.

Είναι εκεί ζωγραφισμένα στους τοίχους των σπηλαίων: τάρανδοι, βίσωνες, φιγούρες, απ’ ό,τι ονομάζουν προϊστορία, άλογα, θηρία, γυναίκες, που δεν έχουν ηλικία, ζωγραφίστηκαν πριν από χιλιάδες χρόνια, όμως ξαναγεννιούνται κάθε φορά που κάποιος τα κοιτάει…και αναρωτιόμαστε πώς μπόρεσαν εκείνοι, οι μακρινοί παππούδες μας, να ζωγραφίσουν τόσο εκλεπτυσμένα; πώς μπόρεσαν εκείνοι οι άγριοι που πάλευαν σώμα με σώμα με τα πιό άγρια θηρία να δημιουργήσουν φιγούρες, τόσο γεμάτες χάρη, αυτά τα μαγικά έργα που πετούν και ξεφεύγουν από την πέτρα και πετάνε στους ανέμους, πώς μπόρεσαν εκείνοι ή μήπως ήταν εκείνες;

Αν η Εύα είχε γράψει τη Γένεση, πώς θα ήταν η πρώτη νύχτα έρωτα του ανθρώπινου είδους; η Εύα θα έβαζε τα πράγματα στη θέση τους. Θα ξεκαθάριζε ότι δεν γεννήθηκε από κανένα πλευρό, ότι δεν γνώρισε ποτέ κανένα φίδι, ότι δεν πρόσφερε ποτέ κανένα μήλο σε κανένα, και ότι κανείς δεν της είπε πως θα γεννά με πόνο και ότι ο άντρας της θα την εξουσιάζει…και πως όλα αυτά δεν είναι τίποτα άλλο παρά συκοφαντίες του Αδάμ στον τύπο.

Αν οι αγίες, και όχι οι άγιοι, και όχι οι άγιοι είχαν γράψει τα ευαγγέλια, πώς θα ήταν η πρώτη νύχτα της χριστιανικής εποχής. Οι αγίες θα είχαν αφηγηθεί πως όλοι ήταν σε πολύ καλή διάθεση. Η Παρθένος Μαρία, ο Ιησούς που έλαμπε στην κούνια του, το βόδι, το γαϊδουράκι, οι τρεις Μάγοι, το άστρο, όλοι χαρούμενοι, εκτός από έναν. Ο Ιωσήφ θλιμένος μουρμούρισε: «εγώ ήθελα κοριτσάκι!»

Από το Encuentro, κανάλι του Υπουργείου Παιδείας της Αργεντινής,και τον κύκλο «La vida según Galeano»