Προχθές στο Ευρωκοινοβούλιο, μετά την ψηφοφορία για την Βενεζουέλα, έκανα μια σύντομη παρέμβαση για να στιγματίσω την υποκρισία και τα δύο μέτρα και δύο σταθμά που είχε χαρακτηρίσει τη ψήφο της πλειοψηφίας. Η παρέμβαση αυτή διακινήθηκε ευρέως στο διαδίκτυο, προβλήθηκε στις τηλεοπτικές ειδήσεις ακόμη και του ΣΚΑΙ και συμπεριλαμβανόταν στο δελτίο τύπου που κυκλοφόρησα αμέσως μετά.
Όπως μπορεί να διαπιστώσει κανείς από το βίντεο που ακολουθεί, κανείς δεν διέκοψε την ομιλία μου, εκτός από τα χειροκροτήματα ακόμη και βουλευτών της συντηρητικής παράταξης. Είχε αρχή, μέση και τέλος.
Τι έγραψε η «Καθημερινή» για την παρέμβαση αυτή; Ότι «επιχείρησε να πει κάτι… αλλά του έκλεισαν το μικρόφωνο καθώς οι ευρωβουλευτές δεν είχαν δικαίωμα λόγου παρά μόνον για να δικαιολογήσουν την ψήφο τους (εκεί δεν είπε τίποτα πάντως)»!
Μια απλή έρευνα στο google αρκούσε για να βρεθεί η δήλωση για την ψήφο μου, στην οποία έλεγα, μεταξύ των άλλων: «Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι το καθεστώς Μαδούρο έχει αποτύχει να διαχειριστεί την οικονομία, και το πολιτικό σύστημα της χώρας. Οι -υπαρκτές- απόπειρες αποσταθεροποίησης της κυβέρνησης δεν μπορούν να αποτελούν δικαιολογία για την καταπάτηση δημοκρατικών ελευθεριών. Αλλά η αλλαγή κυβέρνησης στη Βενεζουέλα δεν μπορεί παρά να γίνει από τον ίδιο τον λαό της και όχι από τα γεράκια της Ουάσιγκτον. Αντί να κυνηγάει και αυτό τα πετρέλαια της χώρας, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο θα έπρεπε να υιοθετήσει μια πολιτική ειρηνικής διεξόδου από την κρίση, αυτή που από καιρό επιδιώκει ο ΟΗΕ, ο Πάπας, και επίσης η ελληνική και άλλες ευρωπαϊκές κυβερνήσεις».
Η εκδικητική παραπληροφόρηση δεν σταμάτησε εδώ, αλλά είχε και συνέχεια. Στη πρώτη σελίδα της εφημερίδας, παρουσιάζομαι να ψήφισα «υπέρ του Μαδούρο», αν και η ψηφοφορία δεν είχε αντικείμενο το καθεστώς της Βενεζουέλας αλλά την αναγνώριση ή μη του αυτοανακηρυχθέντος Γκουαιντό ως προέδρου της χώρας.
Όσοι λοιπόν δεν συντάσσονται με την πιο βίαια καταπάτηση των κανόνων του διεθνούς δικαίου και των θεσμών της διεθνούς κοινότητας αυτομάτως κατατάσσονται στους οπαδούς του «αιμοσταγούς δικτάτορα Μαδούρο». Μεταξύ τους ο ΟΗΕ, ο Πάπας και όσες χώρες της Λατινικής Αμερικής υποστηρίζουν μια μεσολαβητική προσπάθεια για μια ειρηνική διέξοδο από την κρίση, αντί να ρίχνουν λάδι στη φωτιά και στην εμφυλιοπολεμική ατμόσφαιρα της δύστυχης χώρας, που το μεγάλο της έγκλημα-όπως και του Ιράκ- είναι ότι έχει αποθέματα πετρελαίου.
Στον νέο ψυχρό πόλεμο, όπως και στον παλιό, ισχύει ότι και στα χρόνια των εκκαθαρίσεων του Μακάρθι και του Στάλιν: όποιος δεν είναι μαζί μας είναι εναντίον μας. Είναι κρίμα που μια μια άλλοτε έγκριτη εφημερίδα καταφεύγει σε τόσο φθηνές και ξεπερασμένες μεθόδους για να τον υπηρετήσει.
Πηγή: tvxs.gr
Τα άρθρα που δημοσιεύονται στην κατηγορία «Απόψεις» εκφράζουν τον/την συντάκτη/τριά τους και οι θέσεις δεν συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του koutipandoras.gr
