Η Περιοχή 13 είναι σκοτεινή, υπόγεια και πιο εξεγερμένη από ποτέ. Η Κάτνις θα αναλάβει τον ρόλο να ηγηθεί της επανάστασης, τη στιγμή που η αυταρχική πολιτική της Κάπιτολ έχει συντρίψει αρκετές περιοχές και έχει αιχμαλωτίσει τον Πίτα στο αντίπαλο στρατόπεδο. Ολόκληρη η Πάνεμ βρίσκεται σε αναβρασμό και περιμένει τη στιγμή για την τελική αντεπίθεση. Θα τα καταφέρει;
Με την Τζένιφερ Λόρενς να χρωματίζει απολαυστικά την ερμηνεία της, τον Φίλιπ Σέιμορ Χόφμαν να μαγεύει για ακόμα μία φορά με την παρουσία του στη μεγάλη οθόνη (δυστυχώς για τελευταία φορά) και την φουτουριστική αισθητική της ταινίας να παραμένει σε πολύ υψηλά επίπεδα, το πρώτο μέρος της τριλογίας δείχνει πιο ώριμο και ενήλικο από τις προηγούμενες μεραφορές και αφήνει τον θεατή με κομμένη την ανάσα για τη συνέχεια. Ο θάνατος του Φίλιπ Σείμορ Χόφμαν στις 2 Φεβρουαρίου βρήκε την παραγωγή του «The Hunger Games: Mockingjay – Part I» κάπου στη μέση των γυρισμάτων. Ο σκηνοθέτης Φράνσις Λόρενς αποφάσισε να αλλάξει το σενάριο και να μην αντικαταστήσει ή συμπληρώσει τον ρόλο του, όπως γίνεται συνήθως σε αντίστοιχες περιπτώσεις.
Oι απολαυστικές μουσικές πινελιές, η εμπνευσμένη εικαστική σύλληψη της ολοκληρωτικής Κάπιτολ και της υπόγειας περιοχής 13 και η στιβαρή παρουσία του Ντόναλντ Σάδερλαντ συμπληρώνουν το τρίτο μέρος μίας ταινία που μπορεί εύκολα να απευθυνθεί στο mainstream κοινό, αλλά και σε ένα κοινό απαιτήσεων που δεν δυσκολεύεται να αναγνωρίσει στοιχεία άρτιας σκηνοθεσίας, προοδευτικού περιεχομένου και εξαιρετικής αισθητικής. “Αν μας κάψεις, θα καείς και εσύ μαζί μας”, αναφωνεί η επαναστημένη κοινότητα και προσφέρει στον θεατή σκηνές που σπάνια βρίσκει κανείς στις εμπορικές χολιγουντιανές υπερπαραγωγές.
