Το γεγονός ότι το κεφάλι της Σφίγγας βρέθηκε τόσο μακριά από το σώμα της, είναι μία ακόμη απόδειξη ότι ο τάφος στην Αμφίπολη έχει συληθεί, υποστηρίζουν ορισμένοι ειδικοί. Στοιχεία που ενισχύουν αυτή τη θεωρία είναι οι τρύπες στους τοίχους, η σπασμένη πόρτα και η φθορά στο ψηφιδωτό. Αυτό εκτιμά ο ομότιμος καθηγητής Κλασικής Αρχαιολογίας στο Πανεπιστήμιο Κρήτης και ανασκαφέας της Αρχαίας Μεσσήνης, Πέτρος Θέμελης. «Δεν μπορεί να υποστηρίζει κάποιος ότι το μνημείο είναι ασύλητο, όταν μάλιστα φαίνεται ότι έχει συληθεί περισσότερες από μία φορές», τονίζει, μιλώντας στην εφημερίδα «Τα Νέα».
Η πρώτη γενιά των τυμβωρύχων κυνηγά το χρυσάφι, δεν αναζητά τίποτε άλλο, λέει ο καθηγητής με βάση την εμπειρία του. «Από το μνημείο της Αμφίπολης όμως έχουν περάσει και φτωχοί μεταλλοκυνηγοί που εμφανίζονται στο χριστιανικό Μεσαίωνα, δηλαδή κάπου στον 8ο-9ο αιώνα», προσθέτει. Οπως εξηγεί, πρόκειται για ανθρώπους που αναζητούν μέταλλο για να φτιάξουν κυρίως αγροτικά εργαλεία, σε μία εποχή που οι εμπορικοί δρόμοι ήταν κλειστοί.
«Απλώς η πρώτη γενιά τυμβωρύχων έχει ως κίνητρο την απληστία. Θέλει το χρυσάφι. Και μπορεί να έδρασε και μόλις μία γενιά μετά από εκείνους που έφτιαξαν τον τάφο και γνώριζαν καλά το πολύτιμο περιεχόμενό του. Οι δεύτεροι κινήθηκαν από ανάγκη. Απέσπασαν τα κεφάλια των Σφιγγών, τα οποία ήταν ένθετα, για να πάρουν το μέταλλο των συνδέσμων. Το ίδιο έκαναν και με τα χέρια των Καρυάτιδων», προσθέτει ο κ. Θέμελης μιλώντας στην εφημερίδα. Ταυτόχρονα, ο ίδιος υπογραμμίζει ότι όλες αυτές οι καταστροφές και ειδικά η σπασμένη μαρμάρινη πόρτα, δεν μπορεί να αποδίδεται σε σεισμούς και σε οβίδες, όπως έχει ειπωθεί.
