Η Έφη και το ντέφι

Η εικόνα έχει ως εξής. Με τα δυο χέρια, τα δυο πόδια, το στόμα, ακόμα και τη μύτη, διαπράττουν όσα διαπράττουν. Η πανδημία ως εκ Θεού ευκαιρία για να γίνουν πραγματικότητα τα πιο τρελά και προσοδοφόρα από κάθε άποψη όνειρά τους. Και στα διαλείμματα πιάνουν το ντέφι. Για να παίξουν με τις λέξεις, ντάπα-ντουπ, ντάπα-ντουπ, μπας και στείλουν την αγέλη -εμάς δηλαδή- όχι στην ανοσία, αλλά στην αφασία. 

Διαπράττουν, ας πούμε, το εργασιακό της γαλέρας, που δεν αφήνει τίποτε όρθιο από δικαιώματα του εργαζόμενου. Οχτάωρο; Ρε σκάσε και κολύμπα. Και στο διάλειμμα το ντέφι, ντάπα-ντουπ, με μια διασκευασμένη λέξη της Αχτσιόγλου. Να πιάσουμε τα λόγια, να μην κοιτάμε τα ρολόγια. Κι αντί να πάνε για ελιές, μετά από έξι μήνες δεκάωρα και δωδεκάωρα, οι μισθωτοί του στρατοπέδου Χατζηδάκη, να χάσκουν τι έφη η Έφη.

Διαπράττουν τις απευθείας αναθέσεις, με το στόμα τους να αλέθει σκόιλ και ελικίκου, το στομάχι τους να χωνεύει μάσκες και δηλητηριώδη αντισηπτικά, τα χέρια τους να αρπάζουν ό,τι κινείται κι ό,τι με μόχθο έχει εξοικονομηθεί στα ταμεία. Και το ντέφι έρχεται να σκεπάσει την κατακραυγή με μια κατακρεουργημένη λέξη του γραμματέα, αν θυμάστε. Αυτοί να ασχολούνται με απολαβές και εμείς με συλλαβές.

Διαπράττουν τα φονικά με το ΕΣΥ, τα ασύμμετρα κατά της πανδημίας, τη βαριά αμέλεια κατά της ανθρώπινης ζωής, τις αντιφάσεις και τις ολιγωρίες που κοστίζουν Μπέργκαμο. Αποτέλεσμα, μια πόλη ολόκληρη να έχει ώς τώρα ξεκληριστεί – 11.000 νεκροί. Και το ντάπα-ντουπ εκεί, μακάβριο και μονότονο, να συνοδεύει στην τελευταία του κατοικία κόσμο και κοσμάκη, με το ρυθμό του Πολάκη. Να ξεχάσουν οι συγγενείς και φίλοι τους αίτιους για το κακό και να ψάχνουν τον ένοχο στο συντακτικό. Του ΣΥΡΙΖΑ.

Διαπράττουν τα ανείπωτα. Αλλά το ντέφι τους ντάπα-ντουπ στα ειπωμένα. Καταλλήλως διασκευασμένα και συσκευασμένα. Από την πραγματικότητα των πράξεων στη μυθολογία των λέξεων, ένα ντέφι δρόμος. Ξεσκολισμένοι από τις μαύρες εποχές στη συκοφαντία, στην αναζήτηση και κατασκευή λέξεων που καλούνται να καλύψουν εγκλήματα, δεν διστάζουν να το διαπράττουν και σήμερα. Όσο πιο δυνατό είναι το ντάπα-ντουπ τους τόσο πιο πολύ μυρίζει ψέμα, ενοχή, ακόμα και θάνατο…

Πηγή: Αυγή

Τα άρθρα που δημοσιεύονται στην κατηγορία «Απόψεις» εκφράζουν τον/την συντάκτη/τριά τους και οι θέσεις δεν συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του koutipandoras.gr