Το κείμενο που εξετάστηκε χθες δεν είχε βέβαια παρά συμβολική αξία, καθώς δεν ήταν νομικά δεσμευτικό. Εξασφάλισε πάντως την υποστήριξη υποψηφίων για την προεδρία -του κομμουνιστή Φαμπιάν Ρουσέλ και του ηγέτη της ριζοσπαστικής αριστεράς Ζαν-Λικ Μελανσόν-, οικολόγων βουλευτών, κεντρώων, μιας σοσιαλίστριας και λιγοστών αιρετών της πλειοψηφίας.
Η εξέταση του ψηφίσματος καταγράφηκε μερικές ημέρες μετά τη συμφωνία της γαλλικής Βουλής και της Γερουσίας σχετικά με πρόταση νόμου για να προσφερθεί καλύτερη προστασία στους καταμηνυτές ατασθαλιών και στους μάρτυρες δημοσίου συμφέροντος στη Γαλλία.
Παρά το σφρίγος και τον λυρισμό των ομιλητών υπέρ του κ. Ασάνζ, το κείμενο καταψηφίστηκε με 31 ψήφους κατά έναντι 17 υπέρ.
«Είναι μια νίκη. Δώσαμε φωνή σ’ αυτόν που τον φιμώνουν», έκρινε μολαταύτα η βουλεύτρια που ήταν εισηγήτρια του κειμένου, η Ζενιφέρ ντε Τεμερμάν, αναφερόμενη στον κ. Ασάνζ, που κρατείται σε φυλακή υψίστης ασφαλείας του Ηνωμένου Βασιλείου από το 2019, αφού πέρασε επτά χρόνια κλεισμένος στην πρεσβεία του Ισημερινού στο Λονδίνο, όπου είχε καταφύγει.
Την έκδοση του Τζούλιαν Ασάνζ αξιώνει η αμερικανική δικαιοσύνη, που του έχει ασκήσει δίωξη δυνάμει της νομοθεσίας εναντίον της κατασκοπείας. Σε περίπτωση έκδοσής του, δίκης και καταδίκης του, αντιμετωπίζει ποινή κάθειρξης έως και 175 ετών για τη δημοσιοποίηση από το 2010 και μετά 700.000 και πλέον εμπιστευτικών και απορρήτων αμερικανικών στρατιωτικών και διπλωματικών εγγράφων, που αφορούσαν κυρίως το Αφγανιστάν και το Ιράκ.
«Κατήγγειλε βάρβαρες πράξεις και αχαρακτήριστα σφάλματα που έπρεπε να αποκαλυφθούν», επιχειρηματολόγησε ο κομμουνιστής βουλευτής Στεφάν Πε.
Ωστόσο οι βουλευτές της πλειοψηφίας απέρριψαν το κείμενο, επισημαίνοντας τα «αμφιλεγόμενα σημεία» του ψηφίσματος, κυρίως νομικής και διπλωματικής τάξης.
Υποστηρικτές του Αυστραλού χαρακτηρίζουν την υπόθεσή του επίθεση εναντίον της ελευθερίας του Τύπου.
