Η μαρτυρία μιας «τραμπούκου»

Είμαι στη διαδήλωση για τον νόμο για τον έλεγχο των διαδηλώσεων.  Όλα είναι ήρεμα.Συζητάμε και προχωράμε αργά προς την Πανεπιστημίου.Ξαφνικά και χωρίς να έχει γίνει κάτι, από την κάτω πλευρά της Βουκουρεστίου ορμάνε στην κυριολεξία καμιά 20 ματατζήδες και αρχίζουν να μας ρίχνουν δακρυγόνα και κρότου λάμψης. ΕΠΙΚΡΑΤΕΊ ΠΑΝΙΚΌΣ. Ανεβαίνουμε τρέχοντας, όσο μπορεί να τρέξει μιά 63χρόνη τραμπούκος, κρατώντας το χέρι του 66χρόνου συνταξιούχου εκπαιδευτικού δολοφόνου συντροφου της.
Εκεί μας περιμένουν άλλοι 20 ματατζήδες με τα κλομπ ανά χείρας και συγχρόνως κατεβαίνουν καμιά δεκαριά μηχανές έτοιμες προς δράση.

Αρχίζω να μην αισθάνομαι καλά και βλέποντας τα κλομπ έτοιμα να πέσουν στα κεφάλια των ανθρώπων που είναι στη δεξιά πλευρά της Βουκουρεστίου μάλλον αρχίζω να φωνάζω. Δεν θυμάμαι.Νοιώθω όμως να μου σφίγγουν το χέρι . Μία νέα γυναίκα μου επαναλαμβάνει συνέχεια μη φοβάσαι. Όλα καλά. Δεν φοβάμαι για μένα. Φοβάμαι για αυτό το μέλλον που ετοιμάζουν στα παιδιά μας. Νοικοκυραίοι κοιμηθείτε ήσυχοι. Φροντίζει ο Μητσοτάκης, Χρυσοχοίδης αλλά και ο Μπακογιάννης. Οι ξεραμένοι ήδη φοίνικες, οι μεταλλικες ζαρντινιέρες,τα μεταλικά παγκάκια δεν αφήνουν τρόπο διαφυγής. Αν αυτό το μέλλον που ετοιμάζουν για μας και τα παιδιά μας σας αρέσει συνεχίστε τον μακάριο ύπνο σας. Θα κλείσω με τον στίχο του ποιητή Τ. Λειβαδίτη. Για αυτό σου λέω μη κοιμάσαι είναι επικίνδυνο. Μη ξυπνάς θα μετανοιώσεις . Εγώ πάντως δεν μετανοιώνω.

Πηγή:Facebook 

Τα άρθρα που δημοσιεύονται στην κατηγορία «Απόψεις» εκφράζουν τον/την συντάκτη/τριά τους και οι θέσεις δεν συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του koutipandoras.gr