Η νέα γενιά να ορθώσει το ανάστημά της

Η αλήθεια είναι πώς ζούμε στην εποχή της απολιτικοποίησης των νέων λόγω των χαμένων τους προσδοκιών από τις ανεύθυνες κυβερνήσεις του παρελθόντος.

Ένας νέος που επιθυμεί την ενασχόληση του με τα κοινά, πολλές φορές νιώθει μόνος και ίσως γραφικός για το σημερινό κοινωνικό γίγνεσθαι.

Η συντριπτική πλειοψηφία των νέων ανθρώπων θεωρεί την κεντρική πολιτική σκηνή πολύ βρώμικη για τον χαρακτήρα τους, φοβούμενοι πως δεν θα επιβιώσουν ασκώντας το εν λόγω λειτούργημα. 

Ναι μιλάω για λειτούργημα, ακριβώς επειδή κάθε υγιής νέος άνθρωπος που ασχολείται με τα κοινά, θεωρεί λειτούργημα το να ασκεί και να διαμορφώνει πολιτικές υπέρ της μεγάλης κοινωνικής πλειοψηφίας.

Στον αντίποδα πολλοί συνομήλικοι μου, βλέπουν επιφυλακτικά την ενασχόληση με τα κοινά και σε μεγάλο βαθμό έχουν πράγματι δίκιο. 

Κι αυτό διότι η Ελλάδα από τις πολιτικές λιτότητας, έγινε για μια 8 ετία πειραματόζωο τοξικών αποφάσεων φτάνοντας στα όρια της…

Ως απόρροια των παραπάνω γεγονότων, οι νέοι επιλέγουν όχι μόνο την αποστροφή τους από την πολιτική αλλά και την αποχή τους σε εθνικές εκλογές όπως συνέβη άλλωστε σε αυτές του περασμένου Ιούλη.

Η εν λόγω εξέλιξη ευνοεί τη νεοφιλελεύθερη κυβέρνηση του Κυρ. Μητσοτάκη όπου κάνει την κρίση του κορνοϊού ευκαιρία, περνώντας άκριτα ό,τι επιθυμεί εις βάρος της νέας γενιάς και δίχως ουσιαστικές εγχώριες αντιδράσεις.

Για εμάς τους νέους είναι «μόδα» να μην έχουμε καμία άποψη κι αν κάποιος την καταθέτει δημόσια τον αντικρίζουν με σχετική καχυποψία.

Ωστόσο, η πραγματικότητα που διαμορφώνεται το τελευταίο διάστημα είναι πλέον τραγική για τους πολλούς και επιτάσσει αγώνες για τη διατήρηση σημαντικών κεκτημένων – δικαιωμάτων που τείνουν να αλλοιωθούν από την ιδεοληπτική στάση της κυβέρνησης. 

Ήρθε λοιπόν ο καιρός εν μέσω πανδημίας να ορθώσει το ανάστημά της και η νέα γενιά, καταθέτοντας ρεαλιστικές προτάσεις για το αύριο του τόπου. 

Σε δρόμους και πλατείες (με μάσκα) αλλά και μες το κοινοβούλιο, ασκώντας κριτική στα αντιλαϊκά πολυνομοσχέδια της κ. Κεραμέως για τη Παιδεία μετατρέποντας τις σχολικές αίθουσες σε  “Big Brother”, για το περιβαλλοντικό νομοσχέδιο το οποίο  καταστρέφει τη φύση, παντού!

Κλείνοντας με αυτές τις σκέψεις φίλες και φίλοι, θα ήθελα να τονίσω ότι η αλλαγή στον τόπο μας είναι υπόθεση κάθε γενιάς και είναι πραγματικά στο χέρι της να δημιουργήσει την Ελλάδα που ονειρεύεται!

Η μόνη προϋπόθεση για ένα τέτοιο βιώσιμο εγχείρημα, είναι να ξανά γίνουμε ενεργοί πολίτες πάνω απ’ όλα, σπάζοντας τα δεσμά της αδράνειας που μας επιβάλλουν τεχνηέντως οι νεοφιλελεύθερες πολιτικές. 

ΥΓ: Είναι στο χέρι μας ακόμα και σε χαλεπούς καιρούς να παλέψουμε για περισσότερη κοινωνική δικαιοσύνη και προκοπή στην πατρίδα μας.

* Ο Αβραάμ Θ. Λαφαζάνης είναι φιλόλογος, μεταπτυχιακός φοιτητής Ειδικής Αγωγής, μέλος συντονιστικού του τμήματος Παιδείας ΣΥΡΙΖΑ Σερρών και μέλος του κινήματος πολιτικών ακτιβιστών Roseband Socialists.

Τα άρθρα που δημοσιεύονται στην κατηγορία «Απόψεις» εκφράζουν τον/την συντάκτη/τριά τους και οι θέσεις δεν συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του koutipandoras.gr