Ένα sitcom ντοκιμαντέρ με live μουσική για όλους εκείνους που οι εξελίξεις τους ξεπέρασαν και ετοιμάζονται τόσο πρόωρα να «κάτσουν με τη νεολαία». Αυτή η παράσταση / περφόρμανς / DIY συναυλία αρχίζει απροσδόκητα, συμβαίνει σε όλους τους χώρους του θεάτρου και περιλαμβάνει τη συνειδητή ή μη συμμετοχή του κοινού. Βάλτε ποτό, και περιηγηθείτε ελεύθερα στο χώρο (και στις αναμνήσεις) καθόλη τη διάρκεια της τρίωρης παράστασης.
Τελικά, τα λεφτά φέρνουν την ευτυχία; Τα ράσα κάνουν τον παπά; Μπορεί το ChatGPT να γράψει τα κείμενα της Βιρτζίνια Γουλφ και του Σάλιντζερ; Η νοσταλγία θα νικήσει την κατάθλιψη;
Ως άλλοι απόγονοι των πρωταγωνιστών της Οικογένειας Τενενμπάουμ του Wes Anderson, οι ήρωες αυτής της ιδιότυπης παράστασης, πάσχουν από το ίδιο αφόρητο και εθιστικό συναίσθημα της νοσταλγίας. Κατά τη διάρκεια μιας μετακόμισης, μπαίνουν στην αποθήκη και ανάμεσα σε σακούλες σκουπιδιών, τηλεοράσεις, CD και κασέτες χορεύουν, τραγουδάνε, πίνουν στο μπαρ, γυρίζουν βίντεο κλιπ και προσπαθούν να προσαρμοστούν στο καινούριο.
Ένα τρίωρο πάρτι, με τραγούδια που αγαπάμε να μισούμε, με αστείες μόδες που όλοι υιοθετήσαμε, με γλυκόπικρα συναισθήματα, άφθονο γέλιο και guests-έκπληξη, αφιερωμένο στις προηγούμενες και τις επόμενες γενιές.
Φτάνει πια με τη νοσταλγία. Ας σπάσουμε τα ντίσκμαν και τα κασετόφωνα.
Σημείωμα σκηνοθέτριας
Δεν είναι ακριβώς παράσταση. Δεν είναι ακριβώς θέατρο. Δεν είναι ακριβώς περφόρμανς. Δεν είναι ακριβώς συναυλία. Είναι μάλλον ένα reunion. Μια σκανδαλώδη άνοιξη του 2023, στο απόλυτο παρόν, συναντιόμαστε να ξεκαθαρίσουμε την αποθήκη της προσωπικής και κοινωνικής μας μνήμης, να σατυρίσουμε το σύνδρομο της νοσταλγίας που μας πιάνει μπροστά σε ένα φόρεμα με παγιέτες, ένα view master κι ένα τραγούδι ελληνικού ροκ των 90ς, να (ξανα)μάθουμε να μιλάμε “σωστά”, να γελάσουμε με την πρόωρη κρίση ηλικίας και να σας αφιερώσουμε ένα βράδυ χαοτικό με τραγούδια, σειρές, βίντεο κλιπ και…πένθος.