Η πιο μεγάλη ώρα

Αυτήν την φορά, τουλάχιστον, θα το κάνουμε στην κάλπη. Έχει συλλογικοποιηθεί (αν μπορούμε να το πούμε) κι ο “εχθρός”. Πολεμάς τους εχθρούς του ανθρώπου, αλλά αυτήν την φορά είναι όλοι εντός του δημοκρατικού φάσματος. Ηθικά όχι, θεσμικά ναι. Ακροδεξιά, νεοναζί παρελαύνουν στην Ευρώπη της οικονομικής ηγεμονίας των λίγων και των ορθωμένων τειχών στα σύνορά της, για να μην δεχθούν τους κατατρεγμένους του πολέμου. 

Και στην Ελλάδα πολεμάμε.Αυτούς που θέλουν να μας γυρίσουν στις χειρότερες χρονιές της κρίσης.Με απολύσεις, αξιολογήσεις (που θα ρίξουν στα τάρταρα τους μη… άριστους). Με τα ανθρώπινα δικαιώματα “κατουρημένα”., χέρι-χέρι προχωρούν στον τόπο μας οι νεκροί. Νεκροί ασθενείς από το σύστημα Υγείας του Άδωνη, ο Παύλος Φύσσας, ο Σαχζάτ Λουκμάν, Ο Ζακ μας, το πολύχρωμό μας πλάσμα.

Χέρι – χέρι προχωρούν οι νεκροί.Οι δολοφονημένες γυναίκες μαζί τους, σύστημα αξιών είναι ο φασισμός. Να χτυπήσει την Παιδεία, να χτυπήσει την Υγεία, να χτυπήσει τις αξίες. Και στα φόντο, στην θάλασσα, πνιγμένοι πρόσφυγες.

Αυτός είναι ο εχθρός.Αυτά είναι, ο “δημοκράτης” που πολεμάει τον άνθρωπο για χάρη της τάξης του. Της αριστείας, που λέμε.

Σήμερα δίνεται μία τεράστια μάχη των λαών. Ας δούμε ποιος θα κερδίσει.
 

Τα άρθρα που δημοσιεύονται στην κατηγορία «Απόψεις» εκφράζουν τον/την συντάκτη/τριά τους και οι θέσεις δεν συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του koutipandoras.gr