Γράφει η Έλενα Ακρίτα:
«Αυτός που λιντσάρισε τον Ζακ στο κοσμηματοπωλείο λέγεται Γιώργος κι είναι ωραίος τύπος έτσι καλαμπουρτζής όξω καρδιά. Λέγεται Νίκος έχει μίνι μάρκετ και χαρίζει καραμέλες στα παιδάκια. Λέγεται Ελένη και κλαίει στο σινεμά γιατί είναι ευαισθητούλα. Λέγεται Φώτης κι είναι η ψυχή της παρέας. Λέγεται Μαρία και πάει στην εκκλησία. Λέγεται κυρ Στέφανος και βεβαίως θα το κάψουμε απόψε, Αλικάκι. Λέγεται Θωμάς και μόλις σε βοήθησε με τη σακούλα. Λέγεται Ειρήνη, Παντελής, Δημήτρης, κυρία Παπαδοπούλου, διδάσκει το παιδί σου, σου φέρνει πεσκέσι ντομάτες γεμιστές, κάθεται πίσω σου στο στην ουρά, στο ταμείο, στο λεωφορείο. Τον βλέπεις κάθε μέρα, τον χαιρετάς κάθε μέρα, τον συμπαθείς κάθε μέρα και πιο πολύ. Αυτός που λιντσάρισε τον Ζακ είναι ο διπλανός σου. Και μετά τον διπλανό σου; Εσύ;
