Η… αποποινικοποίηση του κλαρίνου!

Πάμε λίγο πίσω στην Ελλάδα, εκεί τέλη ΄80, αρχές ΄90. Χωριό κάπου στον ελλαδικό χώρο. Καλοκαίρι. Πανηγύρι. Είτε αφιερωμένο σε κάποιο τοπικό άγιο, είτε σε κάποια τοπική γιορτή, είτε απλά γιατί είναι καλοκαίρι, σχεδόν σε όλα τα χωριά υπήρχαν πανηγύρια. Και σ’ αυτά τα πανηγύρια υπήρχαν πολλά παιδάκια τα οποία δεν ήθελαν ΜΕ ΤΗΝ ΚΑΜΙΑ να είναι εκεί.

Καλό το παιχνίδι με τους φίλους, αλλά η ώρα είχε περάσει, ήταν κουρασμένα και το επόμενο πρωί είχαν κανονίσει ήδη νέες περιπέτειες! Από την άλλη, οι γονείς περνούσανε έντονες ΠΑΣΟΚικές στιγμές, άφθονο αλκοόλ και πεντοχίλιαρα στην ορχήστρα. Τα πιτσιρίκια πολλές φορές κοιμόντουσαν στο αυτοκίνητο. Κι ορκιζόταν πως όταν μεγαλώσουν δε θα πήγαιναν ποτέ στα κλαρίνα…

Κάμποσα χρόνια μετά, τα πιτσιρίκια αυτά μεγάλωσαν, κάποια έκαναν και τα δικά τους πιτσιρίκια, βρήκανε δουλειές και τσακώνονται ποιος θα προλάβει να κουμπώσει την άδεια τον Αύγουστο. Γιατί; Μα για να προλάβει πανηγύρια!

Είτε σε νησιά, είτε σε χωριά, εκείνη η γενιά που δεν ήθελε να ακούει για κλαρίνα, τώρα τρέχει να προλάβει όσα περισσότερα μπορεί. Κι όχι, δεν έγιναν οι γονείς τους, απλά τα κλαρίνα γίνανε mainstream.

Πώς έγινε αυτό;

Αρχικά υπήρξε μια μεγάλη στροφή καλλιτεχνών στην παραδοσιακή μουσική. Το κλαρίνο έχει έναν βαθύ, πλούσιο και γεμάτο συναίσθημα ήχο που έγινε σύμβολο αυτής της αναβίωσης της πολυποίκιλης παραδοσιακής μουσικής της Ελλάδας, με ρίζες βαθιά μέσα στον χρόνο, συνδέοντας γενιές ολόκληρες με την ιστορία και την κουλτούρα τους.

Έτσι, αν και κάποτε θεωρούνταν αποκλειστικά κομμάτι της λαϊκής παράδοσης, συνήθως συνδεδεμένο με τις μεγαλύτερες ηλικίες και πολλές φορές έφτανε να θεωρηθεί cult, τα τελευταία χρόνια παρατηρείται μια σημαντική στροφή των millennials και της Gen-Z προς τους παραδοσιακούς ήχους.

Αυτή η νέα γενιά μουσικών, αλλά και ακροατών, αναζητά τις ρίζες της κι ανακαλύπτει ξανά την αξία των ήχων αυτών, χωρίς να περιορίζεται πλέον στην εμπορική και μοντέρνα μουσική σκηνή, αλλά με μια έντονη τάση να εξερεύνησης κι επαναπροσδιορισμού, πετυχαίνοντας ουσιαστικά αυτό για το οποίο αδιαφορεί, την εμπορικότητά της.

Οι Villagers (of Ioannina City) και οι άλλοι

Το κλαρίνο και τα άλλα παραδοσιακά όργανα έχουν βρει τη θέση τους στη σύγχρονη μουσική σκηνή, χάρη σ’ αυτή τη γενιά καλλιτεχνών που δεν φοβάται να πειραματιστεί και να ενσωματώσει τις παραδόσεις στις δημιουργίες της, φέρνοντας μια νέα πνοή στη μουσική, κάνοντάς την προσιτή και δίνοντας ένα νέο ενδιαφέρον στο κομμάτι της παράδοσης.

Η πρώτη μπάντα που θυμάμαι να εντάσσει το κλαρίνο, κι άλλα λαϊκά όργανα, στα τραγούδια της, ήταν οι Thrax Punx, αν και προηγούνται χρονικά οι VIC. Με αυτούς τους δύο, αρχίσαμε να βλέπουμε την παράδοση αλλιώς και να ακούμε το κλαρίνο διαφορετικά, αν και δεν είχε αμέσως την αποδοχή που έχει σήμερα.

Οι μπάντες συνέχισαν να πειραματίζονται και το κοινό να μεγαλώνει, καθώς η ιδέα και μόνο του να ακούσει stoner με κλαρίνο ξυπνούσε μεγάλες περιέργειες.

Κι όλο αυτό μεγάλωσε ακόμα περισσότερο, με τα συγκροτήματα να σημειώνουν μεγάλες επιτυχίες και τους VIC να βγάζουν το κλαρίνο τους (και την ασκομαντούρα τους και τα υπόλοιπα πνευστά τους) στο εξωτερικό, πλέον σαν μουσική ταυτότητα κι όχι σαν κάτι γραφικό που «θυμίζει Ελλάδα».

Από κοντά και οι Thrax Punx, με το κοινό τους να μεγαλώνει και οι μελωδίες της Θράκης ν’ ακούγονται πλέον σε πολλά περισσότερα μέρη. Πιο πρόσφατο παράδειγμα, η ευφυέστατη και δημιουργικότατη Billie Kark, με έναν εκπληκτικό δίσκο (Tzinda, 2023) που αν δεν άκουσες ακόμα, καλό θα ήταν να το κάνεις άμεσα!

Και κάπως έτσι, από το 2007 και προς τα δω, το κλαρίνο άρχισε να ανακτά τον χαμένο σεβασμό του από μια γενιά που την έσερναν με το ζόρι στα πανηγύρια. Η επίδραση αυτών των καλλιτεχνών έγινε κατανοητή άμεσα, καθώς με τη δουλειά τους καταφέρνουν να γεφυρώσουν το χάσμα μεταξύ της παραδοσιακής και της σύγχρονης μουσικής και μέσα από τις συνθέσεις τους, ανακαλύψαμε την πλούσια μουσική κληρονομιά της Ελλάδας και μάθαμε να εκτιμούμε τη διαχρονικότητά της

Θανάση εσύ σούπερ σταρ!

Σε ό, τι έχει να κάνει με παραδοσιακή μουσική, φυσικά ξεχωριστό κεφάλαιο είναι ο Θανάσης (ένας είναι ο Θανάσης, ο Παπακωνσταντίνου) που τόσα έχει δώσει ένα εντελώς μοναδικό νόημα στον όρο συναυλία και ήταν μάλλον ο πρώτος που ξεκίνησε να γεφυρώνει το χάσμα.

Ένας πολυκαλλιτέχνης που συγκέντρωσε γύρω του πλήθος μουσικών και μαζί έδειξαν έναν καινούριο μουσικό δρόμο που, παραδόξως, περνούσε μέσα από τον παλιό. Το κεφάλαιο του Θανάση έκλεισε (;) φέτος μεγαλειωδώς, αφήνοντας ένα κοινό τόσο «γεμάτο» από τα τελευταία live, αλλά και τόσο τυχερό που έζησε όλο αυτό, βλέποντάς το κιόλας να μεγαλώνει και να γιγαντώνεται.

Και σιγά σιγά αρχίσαμε να ψάχνουμε την Αμοργό για τα πανηγύρια της και το καφενείο της Ματούλας (Ζαμάνη), αρχίσαμε να γλεντάμε με τους Ρουμπαγιάτ, να ξεσηκωνόμαστε με τους Γκιντίκι και τον Αύγουστο να γεμίζουμε τα χωριά και τα πανηγύρια τους, γεμίζοντας με μια αίσθηση νοσταλγίας και συλλογικότητας που δεν μπορούν να βρεθούν πουθενά αλλού παρά στην παραδοσιακή μουσική.

Σήμερα

Όλο αυτό μοιάζει απολύτως λογικό, αφού μέσα στο χάος της ιντερνετικής πληροφορίας, δεν είναι λίγοι αυτοί που ένιωσαν την ανάγκη να επανασυνδεθούν με τις ρίζες τους, να κατανοήσουν την ιστορία και τις παραδόσεις τους, μα και να ανακαλύψουν την αυθεντικότητα της παραδοσιακής μουσικής.

Έτσι, τα πανηγύρια, που κάποτε θεωρούνταν ξεπερασμένα, τώρα έχουν ξαναγεννηθεί και γίνονται πόλος έλξης για πολλούς θέλουν να βιώσουν την αίσθηση της κοινότητας και το πετυχαίνουν ενσωματώνοντας την παραδοσιακή μουσική στην καθημερινή τους ζωή.

Τα φεστιβάλ παραδοσιακής μουσικής πλέον έχουν αναδειχθεί σε απόλυτο must του καλοκαιριού, φέρνοντας άπειρο κόσμο όλων των ηλικιών να χορεύει κάτω από τον καλοκαιρινό ουρανό, βγαίνοντας για λίγο από τους τρελούς ρυθμούς ζωής που ακολουθούν. Ένα μουσικό αγχολυτικό.

Είναι πραγματικά μαγικό, λοιπόν, το ότι οι νέες γενιές αγκαλιάζουν την παραδοσιακή μουσική και το κλαρίνο με τόσο πάθος και ενθουσιασμό, μια στροφή ίσως ξεκίνησε σαν μόδα, αλλά ουσιαστικά ήταν μια βαθιά ανάγκη για επανασύνδεση με τις ρίζες και την ταυτότητά μας.

Αύγουστος έρχεται, καλώς ν’ ανταμώσουμε σε κάποιο πανηγύρι!

Ειδήσεις σήμερα:

Αιτωλοακαρνανία: Χτύπησε άγρια την πρώην σύζυγό του και την πέταξε στη θάλασσα

Σαντορίνη: Το εξοργιστικό ποσό που χρέωσε μαγαζί ένα κομμάτι μουσακά – Η καταγγελία τουρίστριας

Σοκάρουν τα νέα στοιχεία για την απόπειρα βιασμού στην Ομόνοια: Η 30χρονη γυναίκα περιγράφει τον εφιάλτη που έζησε

Κρήτη: Τράγος στρογγυλοκάθισε σε αυτοκίνητο τουριστών και έγινε viral – «Καταλαβαίνεις ότι είσαι διακοπές στην Ελλάδα…» (video)

Τα άρθρα που δημοσιεύονται στην κατηγορία «Απόψεις» εκφράζουν τον/την συντάκτη/τριά τους και οι θέσεις δεν συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του koutipandoras.gr