ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΖΗΣΩ ΜΕΣΑ ΣΕ ΜΙΑ ΦΟΛΚ ΜΠΑΛΑΝΤΑ όπως ο Τζο Χιλ. Ήθελα να χύσω τα δάκρυά μου για τους αθώους που θα σακάτευε η βόμβα μου. Ήθελα να ευχαριστήσω τον αγρότη πατέρα που μας ανάθρεψε κυριολεκτικά «στον δρόμο».
ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΚΥΚΛΟΦΟΡΗΣΩ ΜΕ ΤΟ ΑΔΕΙΟ ΜΑΝΙΚΙ ΜΟΥ διπλωμένο και καρφιτσωμένο στο στήθος και να βλέπω τους ανθρώπους να χαμογελούν ενώ τους χαιρετάω με το λάθος χέρι. Ήθελα να πολεμήσω τους πλούσιους, έστω κι αν μερικοί απ’ αυτούς ήξεραν τον Δάντη: λίγο πριν τον χαμό του, ένας απ’ αυτούς θα μάθαινε πως ήξερα κι εγώ τον Δάντη.
ΗΘΕΛΑ ΤΟ ΠΡΟΣΩΠΟ ΜΟΥ ΝΑ ΜΕΤΑΦΕΡΘΕΙ στο Πεκίνο με ένα ποίημα γραμμένο στον ώμο μου. Ήθελα να χαμογελάσω ειρωνικά μπροστά στο δόγμα και, παρ’ όλα αυτά, να καταστρέψω το εγώ μου κοπανώντας το πάνω στους σκληρούς του τοίχους. Ήθελα να αντιμετωπίσω τις μηχανές του Μπρόντγουεϊ. Ήθελα η Πέμπτη Λεωφόρος να ξαναθυμηθεί τα ινδιάνικα μονοπάτια της.
ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΦΥΓΩ ΑΠΟ ΜΙΑ ΠΟΛΗ ΑΝΘΡΑΚΟΡΥΧΩΝ, με τους κακούς τρόπους και τις πεποιθήσεις μου κληρονομιά από έναν άθεο θείο, έναν μεθύστακα που ήταν το μαύρο πρόβατο της οικογένειας. Ήθελα να διασχίσω την Αμερική μέσα σε ερμητικά σφραγισμένο τρένο, να είμαι ο μόνος λευκός που οι Νέγροι θα δεχτούν στις διαπραγματεύσεις για τη συνθήκη.
ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΠΑΡΕΥΡΕΘΩ ΣΕ ΚΟΚΤΕΪΛ ΠΑΡΤΙ ζωσμένος με ένα πολυβόλο. Ήθελα να πω σε μια παλιά μου φιλενάδα που αποστρέφεται τις μεθόδους μου ότι οι επαναστάσεις δεν γίνονται σε μπουφέδες, ότι δεν μπορείς να διαλέξεις το ένα ή το άλλο, και να δω την ασημένια τουαλέτα της να υγραίνεται χαμηλά στον καβάλο.
ΗΘΕΛΑ ΜΙΑ ΓΗΡΑΙΑ ΚΥΡΙΑ που είχε χάσει τους γιούς της στον πόλεμο να με μνημονεύσει στην προσευχή της σε μια εκκλησία φτιαγμένη από λάσπη, εκπληρώνοντας την επιθυμία των γιων της. Ήθελα να σταυρωθώ σε ένα σταυρό από βρωμόλογα. Ήθελα να ανεχτώ παγανιστικά υπολείμματα σε αγροτικές τελετές, διαφωνώντας με την Κουρία.
HΘΕΛΑ ΝΑ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΤΩ ΜΥΣΤΙΚΑ αγοραπωλησίες ακινήτων, ενεργώντας σαν πράκτορας αειθαλών, ανώνυμων δισεκατομμυριούχων. Ήθελα να γράψω καλά λόγια για τους Εβραίους. Ήθελα να τουφεκιστώ μαζί με άλλους βάσκους αγωνιστές επειδή μετέφερα το Σώμα του Χριστού στο πεδίο της μάχης κατά του Φράνκο.
ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΚΑΝΩ ΚΗΡΥΓΜΑ ΠΕΡΙ ΓΑΜΟΥ από τον απόρθητο άμβωνα της παρθενίας, παρατηρώντας τις μαύρες τρίχες στα πόδια των νυφών. Ήθελα να γράψω μια μπροσούρα ενάντια στον έλεγχο των γεννήσεων σε πολύ απλά αγγλικά, ένα φυλλάδιο για να πωλείται στο φουαγιέ, εικονογραφημένο με δίχρωμες ζωγραφιές διαττόντων αστέρων και αιωνιότητας.
ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΑΠΑΓΟΡΕΥΣΩ ΤΟΝ ΧΟΡΟ για κάποιο διάστημα. Ήθελα να γίνω πρεζάκι -ιερέας που ηχογραφεί ένα δίσκο για την εταιρεία Folkways.
Αποσπάσματα από το βιβλίο του Λέοναρντ Κοέν, Υπέροχοι Απόκληροι, εκδ. Κέδρος.
O Λέοναρντ Κοέν είναι Καναδός λογοτέχνης, συνθέτης και τραγουδιστής. Πριν γίνει γνωστός από τα τραγούδια του, αγαπήθηκε για τα ποιήματά του. Έγραψε την πρώτη του ποιητική συλλογή (Let Us Compare Mythologies ’56) πριν αποφοιτήσει από το πανεπιστήμιο. Μαζί με τον Μπομπ Ντίλαν, θεωρείται ο σημαντικότερος συνθέτης της γενιάς του. Έχει τιμηθεί με πολλά λογοτεχνικά και μουσικά βραβεία, αν τα βραβεία έχουν κάποια αξία.
Πηγή:www.doctv.gr
