Αρχές της δεκαετίας 1930: Το γερμανικό κράτος αδυνατεί να πληρώσει τα χρέη του, οι ξένοι πιέζουν, οι μισθοί κατρακυλούν, οι απολύσεις είναι καθημερινό φαινόμενο, η ανεργία αυξάνεται ταχύτατα, οι Ναζί επίσης.
Τρία χρόνια πριν ο Χίτλερ καταλάβει την εξουσία ο Γιοχάνες Πίνεμπεργκ και η αγαπημένη του Έμα, το Μανάρι όπως την αποκαλεί, μαθαίνουν πως πρόκειται να αποκτήσουν παιδί και αποφασίζουν να παντρευτούν. Εκείνος ελπίζει σε μια δεύτερη δουλειά, αλλά τελικά απολύεται και από αυτή που έχει. Αναγκάζονται να μετακομίσουν στο Βερολίνο και εκεί, ανάμεσα σε κομμουνιστές, Ναζί, Εβραίους, φτωχά νοικοκυριά, πολυτελείς επαύλεις, καμπαρέ και καταγώγια, προσπαθούν όχι απλώς να εξασφαλίσουν το ψωμί τους, αλλά και να διασώσουν την αξιοπρέπεια τους.
Η ζωή του Χανς Φάλαντα θυμίζει κεφάλαια του βιβλίου. Γεννήθηκε το 1893 σε μια αστική οικογένεια. Από πολύ νέος, μετά από ένα σοβαρό ατύχημα, εθίστηκε στα χάπια και στα ναρκωτικά. Οι αυτοκτονικές του τάσεις τον έκαναν να οργανώσει μια παλαιού τύπου μονομαχία με πιστόλια με έναν συμμαθητή του, η οποία κατέληξε στο θάνατο του δεύτερου, γεγονός που τον απομάκρυνε από το κοινωνικό του περιβάλλον. Έκανε διάφορα επαγγέλματα (τοπογράφος, διαφημιστής, έμπορος) μέχρι να βγάλει το πρώτο του βιβλίο και να προσληφθεί στον εκδοτικό οίκο Rowohl. Με τα χρήματα που έπαιρνε πια έλπιζε σε μια καινούργια ζωή, αλλά, λόγω της οικονομικής κρίσης, ο Rowohl αναγκάστηκε να τον απολύσει και βρέθηκε καταχρεωμένος. Προσωρινά, με τα έσοδα από το Και Τώρα, Ανθρωπάκο;, η κατάσταση καλυτέρευσε. Το πάθος του όμως για το ποτό και τα ναρκωτικά τον κατέστρεψε. Πέρασε όλη την υπόλοιπη ζωή του μπαινοβγαίνοντας από το ένα ίδρυμα αποτοξίνωσης στο άλλο και πέθανε το 1947.
