Οι υπέροχοι στίχοι του Τάσου Λειβαδίτη είναι νοσταλγία, μνήμες, απωθημένα και πολλά καλοκαίρια που πέρασαν και μας σημάδεψαν.
Αποσπάσματα ποιημάτων:
Βιολέτες για μία εποχή
Το καλοκαίρι ο ουρανός διανυκτερεύει
οι μυρουδιές έχουν την παιδική μας ηλικία
μέσα στον ύπνο μας κοιμούνται τα πιο ωραία ταξίδια
κι εγώ δεν έχω αλλο όπλο απ’ το να διηγούμαι ψεύτικες ιστορίες
και να τις πιστεύω
Τα Χειρόγραφα του Φθινοπώρου
Ένα πουλί κάθισε πάνω στα Κάγκελα του κήπου, κάτι είπε στην κοπέλα της βεράντας, αλλά εκείνη δεν άκουσε.Βούιζε ο κόσμος απο τα τζιτζίκια.
Και τότε σκέφτηκα πως αυτή τη σκηνή θα τη θυμηθώ κάποτε, ύστερα απο χρόνια , και θα κλάψω απαρηγόρητος .
Η Στάχτη
Μια νύχτα του καλοκαιριού, παιδί ακόμα,
βγήκα από το σπίτι και ξάπλωσα στον κήπο.
Και όπως κοίταξα τον ουρανό,
Θεέ μου! Τι απεραντοσύνη;
Πόσα άστρα!
Με έπιασε πανικός.
Από τότε ξέρω πως δεν θα προφτάσω.
