Κάνε το όπως η Γερμανία

Η Ελλάδα βρίσκεται σε μια διαπάλη με την ΕΕ και ειδικότερα με όσους ακολουθούν την Γερμανική αντίληψη περί οικονομικής πολιτικής αυστηρής λιτότητας.
Επί της ουσίας ζητά με ένα τρόπο απομείωση του χρέους της και χρόνο ώστε να μπορεί να αποπληρώσει μέσω της ανάπτυξης.
Αυτό δεν είναι ένα πρωτότυπο σενάριο.
Δοκιμάστηκε δύο φορές και ομολογουμένως πέτυχε.
Η χώρα που έτυχε αυτής της διευκόλυνσης δεν ήταν άλλη από την Γερμανία
Η πρώτη περίπτωση ήταν μετά τον πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο όταν οι νικήτριες δυνάμεις βλέποντας πως η Γερμανία όντας κατεστραμμένη δεν μπορούσε να ανταπεξέλθει αποφάσισαν με πρώτες και καλύτερες τις ΗΠΑ να τις δώσουν δάνεια προκειμένου να πληρώσει τις αποζημιώσεις.
Όταν ήρθε το κραχ του 1929 η εύθραυστη Γερμανική οικονομία κλονίστηκε και δεν ήταν σε θέση να συνεχίσει. Έφτασε λοιπόν το 1932 οπότε με την συνθήκη της Λωζάνης αποφασίστηκε να παγώσουν όλες οι πληρωμές αποζημιώσεων που όφειλε το Βερολίνο.
Με τα χρήματα που εξοικονομήθηκαν για την Γερμανική οικονομία από την μη καταβολή των αποζημιώσεων, δυστυχώς δεν αποφεύχθηκε η άνοδος των Ναζί στην εξουσία και έγινε εφικτός ο εκ νέου εξοπλισμός των Γερμανικών Ενόπλων Δυνάμεων.
Η δεύτερη περίπτωση ήταν μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Οι αποζημιώσεις που όφειλε πλέον η Γερμανία σε συνδυασμό με τα ποσά που όφειλε πριν από τον Β΄ΠΠ έκαναν την κατάσταση για την Γερμανική οικονομία ασφυκτική.
Αποφασίστηκε λοιπόν με την περίφημη συνθήκη του Λονδίνου του 1953 το εξής:
•    α) Το προπολεμικό Γερμανικό χρέος περικόπηκε σε σημαντικό βαθμό (περίπου 50%),
•    β) Αυξήθηκε ο χρόνος που η Γερμανία είχε στη διάθεσή της για την αποπληρωμή (στα 30 χρόνια),
•    γ) Το ποσό χρημάτων που θα κατέβαλλε κάθε χρόνο ήταν συνάρτηση των δυνατοτήτων της Γερμανικής οικονομίας να το παράγει.
Τα επόμενα πέντε χρόνια που ακολούθησαν το 1953 η Γερμανία πλήρωνε μόνο τόκους και μόνο μετά το 1958 ξεκίνησε η αποπληρωμή των χρεών που και αυτά είχαν περικοπεί σε μεγάλο βαθμό.
Για παράδειγμα το μεταπολεμικό χρέος προς τις ΗΠΑ το «κούρεψε» μονομερώς η Ουάσιγκτον κατά 50%!
Ακολούθησε το «Γερμανικό θαύμα» με αποτέλεσμα όλα να αποπληρωθούν πιο εύκολα και το 1983 η Γερμανία είχε πια ξεχρεώσει.